bez wątpienia erotyk

[e_14scie]

byłam w niebie kochanie
byłam w niebie
ile czasu to trwało
już nie wiem
rozdawano cukierki i lody
wszystko darmo
jak szczęście w soboty
i jedliśmy kochanie jedliśmy
z ust do ust
pokarm bogów kleisty
poplątały się węże na drzewie
i języki
a czyje już nie wiem
późno było więc święci posnęli
a my w pierze
i dalej się bielić
w wyrajonej włosami pościeli

byłam w niebie kochanie
naprawdę
dość wysoko lecz za to
jak ładnie
może nawet zostałabym dłużej
odleciałeś
zginąwszy mi w chmurze

teraz ziemia wyczernia
trawa nogi zzielenia
byłam w niebie
lecz nieba
już nie ma

[Miladora]

Lirycznie i nostalgicznie, Listeczku.
Lubie wiersze w takiej luźno płynącej formie.

Ale jeden fragment odstaje:

telefony milczały bo zasięg
skończył pracę
ot tak w międzyczasie
ani żona ni dzieci ni wspólnik
szans nie mieli
do żadnej komórki

W porównaniu z resztą wiersza ten przeskok jest zbyt duży i jakoś nie wpasowuje się klimatem.
Wyrzuć te telefony, pracę, żonę, dzieci i wspólnika.

[P.A.R.]

a my w pierze
i dalej się bielić

...kleić

a było kiedyś...

[Ewa Włodek]

poplątały się węże na drzewie

och, Ewo, ten wers - szczególnie...A cały wiersz - świetne słowo o chwili zapomnienia, po której trzeba wracać do brutalnej rzeczywistości i wszechobecnych zobowiązań. No, i tak się kończy niebo...
Z wielką przyjemnością poczytałam...

Pozdrawiam z mnóstwem uśmiechów...
Ewa

[e_14scie]

Lirycznie i nostalgicznie, Listeczku.
Lubie wiersze w takiej luźno płynącej formie.

Ale jeden fragment odstaje:

telefony milczały bo zasięg
skończył pracę
ot tak w międzyczasie
ani żona ni dzieci ni wspólnik
szans nie mieli
do żadnej komórki

W porównaniu z resztą wiersza ten przeskok jest zbyt duży i jakoś nie wpasowuje się klimatem.
Wyrzuć te telefony, pracę, żonę, dzieci i wspólnika.

całkiem precz?
ok

a my w pierze
i dalej się bielić

...kleić

a było kiedyś...

klejenie już było

kiedyś

[e_14scie]

poplątały się węże na drzewie

och, Ewo, ten wers - szczególnie...A cały wiersz - świetne słowo o chwili zapomnienia, po której trzeba wracać do brutalnej rzeczywistości i wszechobecnych zobowiązań. No, i tak się kończy niebo...
Z wielką przyjemnością poczytałam...

Pozdrawiam z mnóstwem uśmiechów...
Ewa

Ewo

[kamyczek]

poplątały się węże na drzewie
i języki
a czyje już nie wiem
późno było więc święci posnęli
a my w pierze
i dalej się bielić
w wyrajonej włosami pościeli - to najbardziej. Całość: lekko, zwiewnie.

[Stepanian]

Zdecydowanie erotyk. Pikantny, ze smakiem, cóż że kleistym.

[e_14scie]

poplątały się węże na drzewie
i języki
a czyje już nie wiem
późno było więc święci posnęli
a my w pierze
i dalej się bielić
w wyrajonej włosami pościeli - to najbardziej. Całość: lekko, zwiewnie.

Kamyczku

Zdecydowanie erotyk. Pikantny, ze smakiem, cóż że kleistym.

mówiłam, że bez wątpienia?

dziękuję, Step

[Qń Który Pisze]

Mistrzostwo tworzenia nastroju przez Czternasteczkę, w jej wierszach, prawdopodobnie tkwi w jej genach...
Kiedyś można było dostać palcem do nieba a teraz nieba już nie ma. Bo nieba tak naprawdę nie ma w ogóle. To tylko gra światła. "W dzień niebo widziane z Ziemi ma kolor modry (intensywny niebieski), ponieważ światło słoneczne ulega rozproszeniu przez molekuły powietrza natomiast nocą ma wygląd czarnej powierzchni, czasami pokrytej gwiazdami (w zależności od zachmurzenia)". To właśnie my tworzymy niebo swojego świata. Czasami mamy go w oczach, we wspomnieniach, a czasami w piórze tęsknoty i wtedy powstają takie piękne wiersze, jak ten. Bardzo Qniowi przypadł do gustu. Bardzo...