Syndrom

[Sede Vacante]

Spod zimnego głazu
wypełznie grzech zaniechania.

Kryształowe anioły
na klęczkach,
że

już wystarczy.
Dość wycierpiałeś
od środka.


Szklanka mleka,
gazeta,
przywitanie z rodziną
milczącym „Wynocha!”

Pożałuje, krzyżując wzrok z najpiękniejszą księżniczką świata.
Całując
papierowym do widzenia.

Wyjdzie za drzwi
by znów życie nie miało sensu.

Umrze, jak co noc
pod zimnym głazem w kwiaty
nakręcając budzik
na pierwszą zmianę.

[stary krab]

W słonecznym cieniu, na miękkim kamieniu...

Jakoś smutno z tym syndromem.

Gdyby tak raz nie trafić
siedzeniem w kwiecisty kamień
obok w skąpe zarośla
wpaść
utkwić w malinach
zielonymi łokciami
powitać świt

[Ewa Włodek]

najgorszym w kategorii grzechów zaniechania - to chyba grzech zaniechania dobrego. No, i pewnie tym grzechem grzeszy peel, nic więc dziwnego, że cierpi na syndrom wiecznie pokrzywdzonego przez los, i przez to jest nieustannie nabzdyczony na cały otaczający swiat. Tak odczytałam wiersz. Mało optymistyczny, za to - realistyczny...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Sede Vacante]

Przekaz dość oczywisty, dobrze odczytany;)
Z naciskiem na realistyczny

[anastazja]

Spod zimnego kamienia
wypełznie grzech zaniechania.
Kryształowe anioły
na klęczkach,
że
już wystarczy.


gdyby tak Sede? A wiersz, no przeciez to moje klimaty

[Gloinnen]

Spod zimnego kamienia
wypełznie grzech zaniechania.

"kamienia/zaniechania" - może zamienić "kamień" na "głaz"? Nawet pasuje do tego "zaniechania" - mówi się "milczeć jak głaz" - można to w kategoriach "milczenia w sprawie" potraktować, czyli udawania, że się nie widzi problemów i nie próbuje w żaden sposób z nimi walczyć.

Spod zimnego kamienia
wypełznie grzech zaniechania.
Kryształowe anioły
na klęczkach,
że
już wystarczy.
Dość wycierpiałeś
od środka.

Proponuję inną wersyfikację:

"Spod zimnego głazu
wypełznie grzech zaniechania.

Kryształowe anioły
na klęczkach
że

już wystarczy.
Dość wycierpiałeś
od środka."

Całując boginię

A gdyby bez "boginię"?

Pożałuje krzyżując wzrok z najpiękniejszą księżniczką świata.

Po "Pożałuje" brakuje przecinka.

No i w końcówce też warto "kamień" na "głaz" zamienić. Tutaj "głaz" może także symbolizować ciężar życia, czasem nie do udźwignięcia. Sen przynosi chwilową ulgę, kamienny sen zmęczonego człowieka...

Podoba mi się pointa. I w ogóle sam wiersz - dotyka czegoś, o czym warto mówić.

Pozdrawiam,


Glo.

[Arti]

uwagi Glo - cenne (warto skorzystać).
wiersz zacny w swojej wymowie

wiesz że ja kiedyś też napisałem o "grzechu zaniechania"?:) pozwól, że zacytuję:

"wyjdź
obserwuj świat
najcięższy jest grzech zaniechania"

może niepotrzebnie sam siebie cytuje...:/
po prostu chciałem pokazać, że mamy dziś jakiś taki dzionek, że i z tą pracą
i z tym coś nas łączy.

Pozdr.

[Sede Vacante]

Dokładnie Arti. To wiersz o pracy, ciesze się, że trafił na kogoś, kto dobrze zna temat.
Tutaj już nawet nie trzeba słów, wiem, że rozumiesz.
Glo - pokłony za odwiedziny. Kto, jak nie ty
I dzięki za rady, zastosowałem się bez mrugnięcia okiem

[czochrata]

odpowiada mi realizm Twoich tekstów i stosownie dobrana stylistyka

[em_]

Świetne, ale dopiero od - szklanki mleka - spokojnie od tego można zacząć ten wiersz, zwłaszcza, że początek jest nijaki przy reszcie.