Gra o siebie

[teri]

gdy człowiek człowiekowi
wmawia własne winy
wolniej dojrzewa czas
spojrzenia i niecierpliwe gesty ramion
dotykiem sprawiają ból
szept i milczenie
w przewrotności tchórzliwość i chęć
taki spór o nierealne
potem jak przedtem
już minione
wszystko za szkłem

2010

[Gloinnen]

gdy człowiek człowiekowi
wmawia własne winy
wolniej dojrzewa czas

taki spór o nierealne
potem jak przedtem
już minione
wszystko za szkłem

Te dwa fragmenty są dobre, być może dlatego mi się podobają, że zawierają w sobie obrazy metaforyczne, niebezpośrednio zwracające się do czytelnika.

Wydaje mi się skądinąd, że w naturze ludzkiej głęboko drzemie unikanie odpowiedzialności za to, co się robi - i projekcja - czyli przerzucanie na otoczenie własnych błędów. To bardzo wygodny i chyba dość instynktowny mechanizm obronny. Jednak jak długo można oszukiwać samego siebie? Konfrontacja w cztery oczy z własną niedoskonałością jest bardzo cennym doświadczeniem, z którego nikt nie powinien rezygnować. Szkło jest kruche, a zamknięte za nim porażki, żale, pomyłki wcale nie przestają istnieć, choć pozornie wydają się odległe. Może nadejść moment, w którym szyba pęknie i wtedy będzie prawdziwa katastrofa.

Pozdrawiam,


Glo.

[teri]

Glo - tak ładnie potrafisz "wyłożyć".
"Wszystko za szkłem" - tu rozumiem, że niby w zasiegu ręki, myśli, dotyku, a jednak nieosiągalne.
Pozdrawiam

[Arti]

spojrzenia i niecierpliwe gesty ramion
dotykiem sprawiają ból
szept i milczenie
w przewrotności tchórzliwość i chęć

cały ten fragment nienajlepszy
proszę zadać sobie pytanie co on faktycznie wnosi....
moim zdaniem warto pominąć:

"gdy człowiek człowiekowi
wmawia własne winy
wolniej dojrzewa czas

taki spór o nierealne
potem jak przedtem
już minione

wszystko za szkłem"

Pozdr.

[Withkacy]

spojrzenia i niecierpliwe gesty ramion
dotykiem sprawiają ból
szept i milczenie
w przewrotności tchórzliwość i chęć

cały ten fragment nienajlepszy
proszę zadać sobie pytanie co on faktycznie wnosi....
moim zdaniem warto pominąć:

"gdy człowiek człowiekowi
wmawia własne winy
wolniej dojrzewa czas

taki spór o nierealne
potem jak przedtem
już minione

wszystko za szkłem"

Pozdr.

podoba mi się sugestia, którą podał Arti

[e_14scie]

spojrzenia i niecierpliwe gesty ramion
dotykiem sprawiają ból
szept i milczenie
w przewrotności tchórzliwość i chęć
taki spór o nierealne

Tu mi się Teresko rozwleka, dopowiadasz dla kontynuacji wiersza. Moim zdaniem, te wersy są najsłabsze, a wiersz i przekaz

[teri]

Można to tak odbierać, że " dla kontynuacji", ale... jestem taką trochę ''opowiadaczką'' i stąd przydługie, rozpisane teksty.
Wiem również, że można w trzech linijkach(chociaż by - haiku) i wzystko będzie wiadome.
"...moim zdaniem warto pominąć:..." - może i warto, a może - można.
Dla Was - pomijam, ale przekonana zupełnie nie jestem. Nie mam takiej wprawy, jak Wy, ale uważnie czytam wszystkie uwagi i zastanawiam się nad propozycjami.

Dziękuję i wklepuję tak(oczywiście zmieniam tytuł):


Komu

gdy człowiek człowiekowi
wmawia własne winy
wolniej dojrzewa czas

taki spór o nierealne
potem jak przedtem
już minione

wszystko za szkłem

.....

Uśmiecham się do Was.

[e_14scie]

ale... jestem taką trochę ''opowiadaczką'' i stąd przydługie, rozpisane teksty.

ale ja nie odbieram tego jako przydługie opowiadanie, tylko dopowiedzenie, które można odrobinę urozmaicić.

Nie mam takiej wprawy, jak Wy,

Ja też jej nie mam

[teri]

O, nie, kochanie - czytam Twoje i innych uwagi(odważne). Może kiedyś i ja ośmielę się tak postępować.
Tymczasem dzięki i miłego wieczoru.

[anastazja]

Piekny wiersz. Madry i zawsze na czasie.

Z przyjemnoscia teri