Październikowy spleen

[Gloinnen]

Posiwiał uśmiech, ongiś najczulszy,
dziś z nudów spił się mgłami na umór.
Rozstajnych śpiewek chcę się nauczyć,
tęskniąc do bólu.

Październik olchy z zieleni okradł
i gorycz szronów wsączył w powietrze.
Niepewność spływa mżawką po skroniach;
kochasz mnie jeszcze?

Choć wiem, że przecież musi przeminąć
czas wiary w cuda i w każde słowo,
gotowa jestem, prosząc o miłość,
klęknąć przed tobą.

Miedzianym echem płonie milczenie.
Czy twoje ręce słodycz odepchną
i sen się zetli? Wtedy odejdę
w ciemność bezkresną.


____________________
Glo.

[Ania]

Wow !

Glo, aleś wymalowała to uczucie.

Warto było tymi schodami....

[skaranie boskie]

Mocno uczuciowo.
Mocno poetycznie.
Mocno...
Podoba mi się ta ekspresja uczuć.
A i strofa saficka też.
Właściwie nie mam się czego czepić.

No może...
Może tego snu, co się zetlił.
Dziwnie to brzmi.

A za resztę

I oczywiście.

[Gloinnen]

Dzięki za miłe przyjęcie wiersza. Ja bym osobiście za te wszystkie tęsknoty i consortes pojechała po nim jak po burej suce.

:hahaha:

Glo.

[Gorzki Dziad]

Wiersz ładnie się śpiewa, ale żeby u Ciebie się trafiały takie liczmany jak"kochasz mnie jeszcze", czy "prosząc o miłość", to wprost niewiarygodne.
:sza:
Nie mieści mi się to w gorzkodziadowym łbie.
:beczy:

[Gloinnen]

Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że w wierszu tym razem ja pojechałam melodramatycznymi motywami.

Odopowiem słowami piosenki:
czasami człowiek musi
inaczej się udusi
uuuuu

Glo też człowiek i swoje uczucia ma, a nawet pisze o nich. Chciałam pokazać tym wierszem pewną refleksję - że poezja - poza dobrym warsztatem (tutaj, ośmielę się nieskromnie napomknąć - raczej bez zarzutu, chyba) - to także odzwierciedlenie wewnętrznego świata piszącego. Jego wrażliwość, jego niepokoje, jego (uch, co za słowo) - rozterki. Celowo wystawiłam się na krytykę - której nie szczędzę innym - ale pragnęłam poprzez powyższy wiersz podzielić się z Wami czymś ważnym.

Pozdrawiam,


Glo.

[Leon Gutner]

Leo w całości akceptuje . Sam jedzie liczmanami - jak je Fred nazywa.
A klimat po prostu w czubek Leonowej głowy .
Świetne .

Z ukłonem L.G.

[Gloinnen]

Dziękuję, Leo, za pozytywny odbiór wiersza.

:piwo:

Glo.

[Mariusz]

No proszę..może jednak patos i banały mają cień szansy:d..technicznie perfect..tylko jakoś mnie gryzie elastyczność w komentowaniu..hmmm..muszę być przewrażliwiony:d

[Gorzki Dziad]

Doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że w wierszu tym razem ja pojechałam melodramatycznymi
[...]
Glo też człowiek i swoje uczucia ma, a nawet pisze o nich. Chciałam pokazać tym wierszem pewną refleksję - że poezja - poza dobrym warsztatem (tutaj, ośmielę się nieskromnie napomknąć - raczej bez zarzutu, chyba) - to także odzwierciedlenie wewnętrznego świata piszącego. Jego wrażliwość, jego niepokoje

Nie po raz pierwszy dostrzegam wyraźną dysproporcję między Twoim poziomem pisania i Twoimi "fachowymi" komentarzami cudzych wierszy.
Stary Marych powiedziałby:
"Wyluzuj ździebko"
:puk: