Re: Do celu

[Leon Gutner]

Przystań cicha zanim zranisz
Nieruchome oczy losu
Nie pij czasu z ust nieznanych
Omiń żałość papierosów

Pomyśl o tym co wybielić
Gasząc światła nastaw budzik
Nie zasypiaj bez pościeli
W skargi nie zamieniaj ludzi

Nie rozmawiaj sama z sobą
Przemilcz to co nieznajome
Rozważ mocno czy gdzieś obok
Nie zamieszkał jakiś koniec

Wbij obecność siebie w ziemię
Stumilowym przydepcz butem
Zanim znów odnajdziesz nie wiem
W tym co gorzkie i zatrute

Przystań cicha a sekunda
Niech majątkiem lat i myśli
Zawiedzionych dusz - rozpuszcza
Oczekiwań worek czysty

Wykuj całych nas z postępem
Wyrwij z objęć wiedż do celu
Niech usłyszę póki jesteś
„ Nie trać wiary przyjacielu „


Sierpień 11

[coobus]

Po co pościel,
po co budzik?
Żeby wszystko diabli wzięli?
Ech te noce,
piękne noce
bez budzika i pościeli.

Jak zawsze

w końcówce pewnie literówka, powinno być chyba "wiedź do celu", jeśli nie ma w tym jakiejś pułapki znaczeniowej, której nie wyczuwam. Pozdrawiam Leo

[Sokratex]

Podoba mi się ten wiersz. Ale po małych cięciach i przeróbce, czyli tylko to:


nie rozmawiaj z sobą
przemilcz nieznajome
rozważ - obok

koniec


Reszta niewiele wnosi i można tak w koło Macieju, ale sedno jest piękne


Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Coob - yhm literówka i nic w tym nie ma oprócz literówki .

Wielkie podziękowanie .

nie rozmawiaj z sobą
przemilcz nieznajome
rozważ - obok

koniec

Ładnie okrojone .
Tyle że to żaden wiersz a zapis czegoś tam co przyszło do głowy .
To wcale nie jest łatwe - tak w koło Macieju .
I w tym właśnie sedno
Dziękuję za wizytę

Z uszanowaniem L.G.

[Sokratex]

.
To wcale nie jest łatwe - tak w koło Macieju .
I w tym właśnie sedno

Masz pewnie rację, bo... wielu ją poprze. Większość nawet.
Toteż wyrażam się w swoim imieniu. Daję znać, że nie podobają mi się takie figury jak:
"Nie rozmawiaj sama z sobą", zamiast po prostu: "Nie rozmawiaj z sobą".
Albo "oczy losu", "oczekiwań worek", czy "zawiedzione dusze".
Co do ostatniej - co to jest Twoim zdaniem ta dusza? Nie dość, że mętne i
nieudowodnione póki co określenie, to jeszcze "zawiedziona".
Spróbowałeś przynajmniej kiedyś sam do niej dotrzeć?
Jeśli nie, podaję najprostszy sposób, aby jako tako można poczuć w sobie obecność
czegoś poza ciałem, umysłem i psyche: miesiąc na wodzie
Choćby kromki suchego chleba - zresztą wtedy człowiek by się raz dwa wykończył -
organizm musi przejść na wewnętrzne zasilanie a żołądek, czy nerki wysłać na przymusowy urlop.
Nie bez powodu choćby Jezus udał się samotnie na pustynię, gdzie przez 40 dni pościł
modląc się w zamian żarliwie (więc: głęboko medytując).
Spróbuj choćby w tak łatwy technicznie sposób wpierw poszukać własnej duszy,
a dopiero potem napisz, czy rzeczywiście była "zawiedziona"?
("zawiedziona" to raczej stan psychiczny wywołany jakimś logicznym dyskomfortem, więc - nie dusza) .

Z powyższych powodów nie kupuję w obecnej formie powyższego wiersza.
Dochodzi też do tego także katarynkowatość -
niektórym tematom nie służą monotonne powtórki typu abab w obrębie paru sylab.

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

W porządku Sox - przyjmuję twoje zdanie i szereg w sumie zasadnych argumentów na poparcie tego zdania .
Wiersz może się podobać lub nie podobać i każdy czytelnik znajdzie przyczyny takiego stanu .

Duszę pozostawię w spokoju bo mnie jeszcze ktoś posądzi o naruszenie dobra religijnego .
Tym niemniej nie widzę powodu dla którego zawiedziona nie może być akurat dusza.
Czas - to bardzo wątpliwe istnienie a jednak jakoś go tam mierzymy i na tych pomiarach opiera się większość naszej wiedzy o wszechświecie .

"Nie rozmawiaj sama z sobą", zamiast po prostu: "Nie rozmawiaj z sobą". - W zasadzie masz rację tylko trudno jest napisać rytmiczny , logiczny , rymowany tekst ósemką używając stwierdzenia - nie rozmawiaj z sobą .
Chociażby dlatego ze to szóstka a nie ósemka itp .

Nie chcę się przekomarzać ale wiersz rymowany ma swoje prawa które czasami zniekształcają a czasami przekształcają różne rzeczy , sprawy, odczucia i wydarzenia o których chce się napisać .

Mimo to rozumiem cię doskonale Sax .
Coś mi się podoba a coś nie ... tak jak tobie

Dziękuję serdecznie za te kilka słów.

Z uszanowaniem L.G.

[Sokratex]

W porządku Sox - przyjmuję twoje zdanie i szereg w sumie zasadnych argumentów na poparcie tego zdania .
Wiersz może się podobać lub nie podobać i każdy czytelnik znajdzie przyczyny takiego stanu .

Pisałem o tym wierszu i wyłuszczyłem mniej więcej, co mnie w nim razi.
Większość Twoich, jak i ich kunszt mi się podoba, nawet bardzo

Pozdrawiam.

[JJ.]

nie rozmawiaj z sobą
przemilcz nieznajome
rozważ - obok
koniec

Ładnie okrojone .
Tyle że to żaden wiersz a zapis czegoś tam co przyszło do głowy .
To wcale nie jest łatwe - tak w koło Macieju .
I w tym właśnie sedno
Dziękuję za wizytę
Z uszanowaniem L.G.

Wiersz to wiersz każdy widzi, tym bardziej w stylu Leona.
Zapis czegoś co nie jest ani złotą myślą ani streszczeniem nie budzi tyle emocji.

Wiersz mi się podoba
pozdrawiam

[Leon Gutner]

Dziękuję JJ.

Z uszanowaniem L.G.

[Sokratex]

Zapis czegoś co nie jest ani złotą myślą ani streszczeniem

No to żeś mi przygadał Cóż, ja lubię i umiem odczytywać krótkie formy, jak widać Ty nie
i może stąd wynika taka paralaksa?
Powiedzmy to, co zostawiłem "z Leona" czytam sobie tak (baaardzo pobieżna interpretacja):

"Nie rozmawiaj z sobą" - nie wnikaj za bardzo w głąb myślami. bo w sobie nie znajdziesz odpowiedzi.
Metamorfoza jednej z najstarszych mądrości.
"Przemilcz nieznajome" - nie poddawaj ocenie czegoś, czego nie rozumiesz, bo to że tego nie pojmujesz jest niedoskonałością twoich zmysłów lub intelektu. A skoro tak - oceniając coś ponad siebie - współistnienie sprowadzasz do kłamstwa.
"Rozważ - obok" - to również skrót starych jak świat mądrości, jak ta, że człowiek nie znajdzie szczęścia (spełnienia) w sobie.
Na poparcie kolejna miniaturka o kimś, kto też tak uważał:

• 
  
  Jan Paweł Drugi
  więc kiedyś ktoś spyta
  po kim?
  
  Rzymianie powiedzą po Piotrze
  Żydzi że po ich Pawle
  a ci co go znali -
  po ludziach