metallatem

[Sokratex]

• ciężko zasnąć latem w wielkim mieście
  
  latarnia wskrzesza potwory z dna sufitu
  wśród przekleństw nie chce zapalić samochód
  drzwi windy chrzęszcząc oddychają
  nieobecnością kroków montera
  
  otwierają się i zamykają
  kiedy metal rozprawia z plastikiem
  o ucieczce stąd w rdzę
  powietrze

[em_]

Świetne jest to - dno sufitu -
wybacz, że sobie pozwalam, ale ... / cholera samochód nie chce zapalić / przez nieobecność kroków montera otwierane i zamykane / te dwa fragmenty zapisałabym tak, bo zrobiło się trochę monotonnie, ale oczywiście, zrobisz, jak zechcesz. Wiersz ogólnie jest dobry, warto przeczytać.

[Gloinnen]

ciężko zasnąć latem w wielkim mieście

Uroki życia w mrówkowcu w wielkim mieście. Coś o tym wiem.
Można jeszcze napomknąć o alarmach samochodowych, które włączają się oczywiście w środku nocy, o psie sąsiada, którego urocze ujadanie odbija się echem po całej klatce schodowej jeszcze przed szóstą bladym świtem, o samolotach przelatujących tuż nad blokiem (przez całą dobę), o tych spod czterdziestki trójki, co uwielbiają chodzić do zsypu po północy (wynosząc pełne wory flaszek po piwie, które brzęczą radośnie od dziesiątego aż po parter), o wierceniu w ścianie i stukaniu młotkiem w późnych godzinach wieczornych tudzież wczesnoporannych... znalazłoby się tego...


Pozdrawiam,


Glo.

[Sokratex]

wybacz, że sobie pozwalam, ale ... / cholera samochód nie chce zapalić / przez nieobecność kroków montera otwierane i zamykane / te dwa fragmenty zapisałabym tak, bo zrobiło się trochę monotonnie, ale oczywiście, zrobisz, jak zechcesz.

Jeśli zastosować Twoje sugestie - wyszłoby na to, że obserwator (peel) wygląda przez okno.
Widzi samochód, a potem ktoś z niego wysiada przeklinając. Ale wtedy niekonsekwentne byłyby te "potwory" na suficie,
do których stoi odwrócony.
Podobnie z odgłosem szurających drzwi popsutej windy - z głową za oknem raczej ciężko byłoby je usłyszeć.
Dlatego u mnie jest najpierw dźwięk, potem obraz - w wyobraźni - czego dotyczy. Tak jak nie trzeba widzieć wiertarki,
żeby skojarzyć ją z charakterystycznym odgłosem, choćby ktoś użył jej kilka pięter wyżej.

Jeśli chodzi o monotonię... przecież ten zapis liczy zaledwie około 30 słów

Dziękuję i pozdrawiam.

[Marcin Sztelak]

Ciekawy tekst z życia, szczególnie spodobały mi się dna sufitu.

Pozdrawiam.

[Sokratex]

ciężko zasnąć latem w wielkim mieście

Uroki życia w mrówkowcu w wielkim mieście. Coś o tym wiem.
Można jeszcze napomknąć o alarmach samochodowych, które włączają się oczywiście w środku nocy, o psie sąsiada, którego urocze ujadanie odbija się echem po całej klatce schodowej jeszcze przed szóstą bladym świtem, o samolotach przelatujących tuż nad blokiem (przez całą dobę), o tych spod czterdziestki trójki, co uwielbiają chodzić do zsypu po północy (wynosząc pełne wory flaszek po piwie, które brzęczą radośnie od dziesiątego aż po parter), o wierceniu w ścianie i stukaniu młotkiem w późnych godzinach wieczornych tudzież wczesnoporannych... znalazłoby się tego...

Masz rację, można napisać wiersz na parę stron o odgłosach nocnych, wymieniając je po kolei
Więc skupiłem się tylko na tych istotnych dla tego, co chciałem przekazać. W skrócie:
zepsuty samochód, korodujące drzwi windy - to co zostało stworzone przez człowieka wymknęło się spod kontroli,
niczym genetykowi nowe byty bez ich zgody powołane do życia.

To wszystko w klamerce: potwory z DNA (deena) sufitu
i ucieczka STĄD na powrót - donikąd.

Myślę, ze teraz wiersz nabierze nowych rumieńców. Także tytuł - anagramowy konglomerat.

Dziękuję i pozdrawiam.

Dodano -- 27 cze 2012, 11:32 --

Ciekawy tekst z życia, szczególnie spodobały mi się dna sufitu.

Cieszę się, że zwróciłeś uwagę na te podwójne dna -
jedno dla człowieka, drugie dla natury tego, do czego doprowadził.
Parną, duszną nocą nie tylko on chce uciec z murów, które zbudował.

Dziękuję.

[czochrata]

podoba mi się klimat tego tekstu

[Sokratex]

podoba mi się klimat tego tekstu

Poza zakamuflowanym głęboko sensem (jak podwójny sens: dna - DNA)
chciałem przede wszystkim oddać stan peela uwięzionego w tym, co sam (sobie) stworzył.
Cieszę się, że go poczułaś w tym metalicznym, sztucznym świecie tak, jak można poczuć tylko drugiego człowieka.

Pozdrawiam.

[Marta Półtorak]

Tekst jest o czym s, czego doswiadczam często. Można wyczuc klimat i nie ma tu żadnych przegadanych piasków, pyłow itp.