Uroboros

[Sokratex]

• • • Uroboros
      (dla Alegorii - Damy Poezji Uciśnionej)
  
  I stworzył Bóg Adama. A czas jeszcze czekał,
  lecz hormon po hormonie mężniał w jego mosznie:
  to Adam - już mężczyzna - przeszedł pierwszy okres!
  Bolesny tak, że leżał i wił się z cierpienia.
  
  Wtenczas - czas w jego kroczu przybrał postać węża
  i wyglądał z tym boa Adam przeokropnie!
  Jak słońce zimą z malin. Jak guano w oknie.
  Zebra z paskami w poprzek myśli, et cetera.
  
  "Noc buntuje, oddala - bo o czym śni Adam,
  skoro rano się budzi ze sterczącym prąciem?
  Nie marzy mu się pawian? Otwarty pysk gada?
  
  Czy czasem się nie nudzi, gdy sam śpi na łące?
  - Czas zacząć kontrolować tę ranną erekcję!"
  Chcąc znać myśli Adama, Bóg stworzył mu Ewę.
  
  
  • http://bit.ly/Mr4mJs
  
  
  

[Zola111]

No, to już wiemy, po co i z jakiej przyczyny jesteśmy na tym świecie!

Wesolutkie to, dowcipne, i takie prowokacyjne, że pewnie zaraz ozwie się wena w żeńskiej części piętra!
Mnie samą aż korci!

dlaczegóż to Adam powstał przed Ewą,
i przed nią na świat ten powołany?
- przed dziełem musi być jakieś "demo",
jako prototyp - nie zawsze udany.



Pozdrawiam,

[Julka]

sokratex

Bój się Boga, chociaż pękam ze śmiechu, to jednak
taki wiersz zadedykować Damie
A swoją drogą jesteś nie lada oryginałem,
i kiedy zrobiłeś przerwę szukałam Twoich wierszy.

Ale rymy poszły w las
Mój drogi, pisać sobie co się chce i o czym się chce,
bez reguł, to i ja leciutko potrafię.
Mimo to lubię czytać Twoje oryginalne, jako i Ty sam wiersze.
Pozdrowionka wieczorne zasyłam

[Tomek i Agatka]

No to się uśmiechnęłam na całej linii, humor jak się patrzy

"to Adam - choć mężczyzna - przeszedł pierwszy okres!
Bolesny tak, że leżał i wił się z cierpienia."

- A to ci Adasia Bóg wydoświadczał! : )

Padłam na kolana, znaczy się, iż najprzód był całkiem dziurawy

<Ha> I jeszcze tutaj... : )

"Czy czasem się nie nudzi, gdy sam śpi na łące?"

- czasem/ czytam - wężem

, skoro...

"Wtenczas - czas w jego kroczu przybrał postać węża"

- Wyobrażam sobie jak wywija wężem na boki ze znudzenia, ot gadzina!

Zachodzę w głowę, czy może Bóg nie był przemyślną kobietą?

Obrazek dopełnia całość! Nie usnę to pewne! : )


- Gratuluję słownej zabawy i humoru*** Wyśmienite!

..............

- Zmieniłabym tu i ówdzie... wyrównując o jedną sylabę wers 7,

i troszkę dużo tego czasu/wtenczas.

A jakby tak, zamienić:

- "wtenczas" na - nagle?

- "lecz" na - gdy?

- jedno "jak" - na - niczym?

i wyrównać zapis... przerzucając trzeci od dołu wers do przedostatniej strofki,
wtedy wszystkie równo po cztery wersy i końcowe podsumowanie - 2 wersowe.

- Moja niezobowiązująca propozycja... : )

I stworzył Bóg Adama, a czas jeszcze czekał -
gdy hormon po hormonie mężniał w jego mosznie.
To Adam - choć mężczyzna - przeszedł pierwszy okres!
Bolesny tak, że leżał i wił się z cierpienia.

Nagle - czas w jego kroczu przybrał postać węża,
i wyglądał z tym boa Adam przeokropnie!
Jak słońce zimą z malin. Niczym guano w oknie. niczym/ew. jak to
Zebra z paskami w poprzek myśli, et cetera.

"Noc buntuje, oddala - bo o czym śni Adam,
skoro rano się budzi ze sterczącym prąciem?
Nie marzy mu się pawian? Otwarty pysk gada?
Czy czasem się nie nudzi, gdy sam śpi na łące?

- Czas zacząć kontrolować tę ranną erekcję!"
Chcąc znać myśli Adama, Bóg stworzył mu Ewę.


Pozdrawiam bardzo serdecznie, z uśmiechem od ucha do ucha : ))))

Ps.

Dojrzałam wszak dedykację... : )

Alegorio - Dla Ciebie również płynące z głębi serca - najgorętsze pozdrowienia i uściski : ))

[Leon Gutner]

Leo nie specjalnie przepada za prowokacjami - zwłaszcza dotyczącymi erekcji
Wolę czarny humor .

Ale poczytałem z ciekawością .

Z ukłonem L.G.

[australijka]

Tomek i Agatka przeprowadzili analizę wiersza i tak właśnie powinny wygladać konstruktywne komentarze, na wskazaniu konkretnych błedow, czy niedomagań. W calości zgadzam się z drobnymi korektami, nie ujmując niczego żartobliwej tresci wiersza. Pozdrawiam serdecznie.

[Sokratex]

Bój się Boga, chociaż pękam ze śmiechu, to jednak
taki wiersz zadedykować Damie

Prawdziwa Dama nie nosi tego samego, co wszystkie
Dlatego i sonet nieco inny, ale zauważ, wynika z niego,
że tylko dzięki kobiecie Bóg może kontrolować mężczyznę.
Oczywiście Jego sprytny przeciwnik wie o tym dobrze, toteż
nie bez powodu mawia się: "Gdzie diabeł nie może, tam babę pośle".
Tak czy siak - coś w tym jest

A swoją drogą jesteś nie lada oryginałem,
i kiedy zrobiłeś przerwę szukałam Twoich wierszy.

Miło mi, że ktoś za mną tęsknił W takim razie dziś jeszcze jedna dedykacja,
tym razem pozbawiona okropieństw typu guano ale równie kosmiczna
Powyższą puść w zapomnienie.

Ale rymy poszły w las

Ależ jest przecież klasyczne abba abba a potem parzyste tercyny?
Tyle, że rymy mieszane - dokładne i asonanse, żeby Damie się nie nudziło

Pozdrawiam.

Dodano -- 27 cze 2012, 14:40 --

dlaczegóż to Adam powstał przed Ewą,
i przed nią na świat ten powołany?
- przed dziełem musi być jakieś "demo",
jako prototyp - nie zawsze udany.

O, trafiłaś w sedno z tym prototypem! I już lecę zmienić wers
"to Adam - choć mężczyzna - przeszedł pierwszy okres!"
żeby nie sugerował, że Adam od razu był mężczyzną.
Dopiero kobieta go nim uczyniła!

Dziękuję i pozdrawiam.

Dodano -- 27 cze 2012, 14:58 --

- A to ci Adasia Bóg wydoświadczał! : )

Padłam na kolana, znaczy się, iż najprzód był całkiem dziurawy

Tak Adam nie był mężczyzną bez kobiety i właśnie to zaakcentowałem modyfikując 3 wers.

"Wtenczas - czas w jego kroczu przybrał postać węża"

Chodziło mi o podkreślenie treści grą słów: wtenczas, czyli wtedy - z którego wysublimował się czas.
Dlatego też myślnik pomiędzy: wtenczas - czas
czyli po ekstrakcji czasu z wtenczasu został: w ten.
Przedtem nie był określenia w ten rok, w ten dzień, w ten tydzień... bo czas był uwięziony - zapętlał się
lub jak to się mówi potocznie - gonił w piętkę:

http://bit.ly/KDnukb

Stąd tytuł Uroboros - czyli wąż który połyka własny ogon. Kosmologiczne, doskonałe O

Bardzo dziękuję Ci za uwagi, zastanowię się nad nimi, kiedy wrócę po czasie - już na chłodno - do tego wiersza.

Pozdrawiam serdecznie

Dodano -- 27 cze 2012, 15:08 --

Leo nie specjalnie przepada za prowokacjami - zwłaszcza dotyczącymi erekcji
Wolę czarny humor .

Zaraz prowokacjami... przecież ten wiersz mówi o czasie, stąd tyle jego określeń:
czas, wtenczas, okres (odcinek czasu). To czas (Uroboros) jest w wierszu owym Wężem,
który spowodował rozłam w Raju.
Zwróć uwagę na przedostatni wers i słowa Boga, gdy czas zaczął płynąć poza Nim
"Czas zacząć kontrolować! (poranną erekcję)"

Uroborosa nie ja wymyśliłem, więc proszę Leo - nie posądzaj mnie aż o taką deprawację
A przede wszystkim:

Dziękuję Ci i pozdrawiam.

Dodano -- 27 cze 2012, 15:15 --

Jak słońce zimą z malin. Niczym guano w oknie. niczym/ew. jak to

Zastanawiam się nad tym guano... może taki zapis wymusza czytanie go jak "głano"
i stąd wydaje się brakować sylaby? Zaakcentowanie tego choćby tak:

i wyglądał z tym boa Adam przeokropnie!
Jak słońce zimą z malin. Jak gó...ano w oknie.
Zebra z paskami w poprzek myśli, et cetera.

- raczej nie ma sensu i jest zbyt grubą nicią szyte bo i tak lepsze jest skojarzenie, skoro wiemy,
że rzecz dotyczy Czasu - z powiedzeniem:

"Gówno chłopu (pierwszemu na świecie ) nie zegarek!"

Pozdrawiam.

Dodano -- 27 cze 2012, 15:21 --

nie ujmując niczego żartobliwej tresci wiersza

Nieco? Ależ delikatną musisz być osobą, skoro tak to ujęłaś! Prawdziwa Poetka

Dziękuję i pozdrawiam.

[Julka]

sokratex

z pianką

[Ewa Włodek]

figę, Bóg Ewy nie stworzył Adamowi, bo Ewa miała węża, a Adam - to tak, mimochodem...

Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[skaranie boskie]

Najpierw był uśmiech, co to go owa wężowata treść przywołała.
Potem były konstruktywne komentarze, w końcu zaś pełny rozbiór dokonany przez... Autora!
Bój się Autora, Sokratexie!