kolczyki Oriona

[Sokratex]

• • • kolczyki Oriona
      (Pierwszej Damie Poezji Uciśnionej)
  
  Jutro, ale nie dalej niż pojutrze,
  podjadę nocą lśniącym Wielkim Wozem -
  wspaniała będziesz w Niedźwiedzicy futrze
  zdjętym dla ciebie rakietowym nożem!
  W uszach kolczyki z legendy Oriona,
  wpięty w warkocze Obłok Magellana -
  Wszechświat dla ciebie, o Błogosławiona
  zarżnę i rzucę pod śliczne kolana!
  Jeszcze, nim dotlą się kosmiczne Troje,
  miliard lat spędzę na powrót do domu,
  a gdy w błękitach zostanie nas dwoje,
  popędzę w diabły cząsteczki fononu
  • i, byś nie wyszła nigdy z osłupienia -
    czytał ci będę wiersze praDehnela.
  
  
  
  • http://bit.ly/Lg88E3
  
  
  

[Julka]

No
Jestem zachwycona.

Tu nie mam ani grama zastrzeżeń.
Ale nie wpadaj w euforię, bo ja się wcale nie znam na poezji.
Dopiero co wyszłam z podziemnego lochu,
za grzeszki wobec tej szlachetnej Pani.

[Sokratex]

No
Jestem zachwycona.

Uff... cieszę się, że zmyłem plamę na honorze Wcześniejszy "Uroboros" rzeczywiście był trochę za śmiały,
jak na pierwsze koty za płoty. Nawet jak na poetyckie gody

[Ewa Włodek]

no, to tej First Lady pięknie będzie w kolczykach Oriona...

Pozdróweczki serdeczne...
Ewa

[Leon Gutner]

bo ja się wcale nie znam na poezji.
Dopiero co wyszłam z podziemnego lochu,

Leo oczywiście podobnie .
Napisze po prostu - ażeby cię drogi Sox nie prowokować do objaśnień osadzonych w twojej specyficznej perspektywie - że wierszyk jest całkiem miły, patetyczny i sympatyczny w swojej wymowie .

Leo w każdym razie z lekkim uśmiechem .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

A mnie się podoba i przyjmuję bez zastrzeżeń.
Takie górnolotne obietnice wybranej...
Bywasz poetą, Sokratexie. Coraz częściej dobrym.