Tratwa

[misza]

Długi dzień, jak to w czerwcu, znowu noc oszukał.
Przyszła mocno spóźniona, zdyszana upałem.
Rozpostarła nad miastem czarne skrzydła kruka,
obsypane gwiazdami i błyszczące całe.

Pochowali się w bramach ostatni pijacy.
Nocny tramwaj przeleciał, sypiąc bukiet iskier.
Teraz wszystko zaczęło wyglądać inaczej,
nabierać nowych kształtów i inaczej istnieć.

Przed zamkniętym teatrem lwy spały jak kamień.
Pod neonem wciąż stały kariatydy dziwek.
Kiedy księżyc nadpłynął, nie były już same
- gdy spojrzały na niego, zastygły w podziwie.

Zaczarował je blaskiem, wyszlachetnił twarze.
Starł jaskrawy makijaż i rozjaśnił dusze.
Wsiadły na srebrną tratwę, żeglując w świat marzeń,
bo tylko tam jest miejsce dokąd mogą uciec.

[Leon Gutner]

W Leo - ulubionych klimatach .
Poczułem się jak pijak schowany w bramie
Takie wiersze to jest właśnie to miejsce do którego Leo chciałby uciekać kiedy już przychodzi mu wiać przed codziennością .

Z podziwem L.G.

[australijka]

Czuje się klimat wiersza. Zastanawiam się, czy nie byłoby lepiej z tych krótkich zdan zrobic jedno.
„ gdy spojrzały na niego„ - wyrzuciłabym "gdy", zastępujac - spojrzawszy. Przed "dokąd" przecinek. To moje sugestie, ale możesz się z nimi nie zgodzic. Pozdrawiam pięknie.

[misza]

A zauważyłeś, Leo, że w jednej bramie
stoi już jakaś postać?
To Misza Cię pozdrawia

Australijko!
Wolę /na razie/ zostawić tak jak jest.
Ale dziękuję za Twoje sugestie.
Pomyślę jeszcze nad tym.
Serdecznie pozdrawiam

[Malwina]

Ech, liryka, liryka...

[Gloinnen]

Teraz wszystko zaczęło wyglądać inaczej,
nabierać nowych kształtów i inaczej istnieć.

Pomyślałabym nad tym drugim "inaczej" - może zastąpić je słowem "odmiennie"? Albo jeszcze innym? (nie lubię powtórzeń)...

Poza tym - spodobał mi się ten nastrojowy opis uśpionego miasta. Niby noc, a jednak pełna świateł - gwiazdy, elektryczne iskry z trakcji tramwajowej, księżyc - stary oszust, szafarz iluzji i rojeń...

Po prawdzie, stać Cię na lepsze wiersze, tutaj wkradło się trochę nieco wtórnych i banalnych obrazów - te "skrzydła kruka", "żeglować w świat marzeń"...

Ale miło było poczytać, bo - nawet jeśli nie powalająco - i tak jest u Ciebie urokliwie, klimatycznie, malarsko. Elektryzujesz wyobraźnię, a wiersz da się zobaczyć - to jego wielki walor.

Pozdrawiam,


Glo.

[Stepanian]

Ależ Ty opowiadasz!

[pietrek]

...tkliwa dynamika, angelologia i ...
jestem zauroczony, a to niełatwo uczynić

[anastazja]

Brawo misza ja widze to wszystko, czyli jest dobrze.

Pozdrawiam

[Dorota]

Ten wiersz pobudza wyobraźnię, można w niego "wejść", jak w jakiś świat z bajki, jak w film.