do wsi

[Sokratex]

• nad wszystkim
  
  musi iść słońce
  niech ostrzy złotym lemieszem!
  śródpolne drogi rozcina piachem
  lenistwem ruch wszelaki siecze
  
  włóczy się rower u nogi
  łąki kłosami padają pod lasem
  
  i
  od fury zaskrzypią niech koła!
  tak przecież ma być od lat
  wiśta wio! - wozak zawoła
  batem zawinie dokoła świat
  
  mrukniesz
  niech będzie pochwalony
  na wieki wieków - odburknie on
  poderwie łeb koń zamyślony
  kto znowu taki po co i skąd?
  
  w oddali
  na rozstajach świątek
  (rzecz jasna nie ogolił się jak raz!)
  zbutwiała czerń w jaskiniach oczu
  schylona głowa przeklina czas
  w odwiecznym żalu do kornika
  cóż...
  nawet i robak
  nie chce potoczyć takiego życia
  
  obok
  przystanęły wiejskie baby
  miniony spowiadają dzień
  więc obrady i narady!
  pod akacjami co drapią cień
  
  wreszcie!
  żuraw pochylony
  wciśnięty w chmurę ciemnym końcem
  sączy wodę spragnionym
  ostudza usta gorące

[Leon Gutner]

Niom Sox - to jest naprawdę niezłe
Nie standartowe.
A to poniżej spodobało mi się szczególnie .

włóczy się rower u nogi

Z ukłonem L.G.

[Sokratex]

Niom Sox - to jest naprawdę niezłe
Nie standartowe.
A to poniżej spodobało mi się szczególnie .

włóczy się rower u nogi

Z ukłonem L.G.

Cieszę się, może ktoś skorzysta włócząc się latem od wsi do wsi polami i piaszczystymi drogami z rowerem u nogi,
bo ciężko nimi przejechać.

Pozdrawiam.

[skaranie boskie]

Sporo zachwiań rytmicznych.
Ale nie one mną zachwiały najmocniej.
Najbardziej daje się we znaki czytającemu poniższa inwersja.

i
od fury zaskrzypią niech koła!

Proponuję:
i
niech koła od fury zaskrzypią.

Albo:
niech
zaskrzypią mi koła od fury.


W obu przypadkach zachowałem rytm (i tak dość płynny w wierszu) pozbywając się niefortunnej inwersji. Problem w tym, że trzeba teraz dopracować rymy.
A wers z rowerem - pierwyj sort!

Pozdrówka.