Obietnica

[kamyczek]

co ma się zdarzyć to i tak będzie
choćbyś gryzł kopał łamał paznokcie
albo postawił pod ścianę pręgierz
nie zmusisz pstrąga by płynął z prądem

ani dziewczyny żeby kochała
co dzień i każdej nocy namiętnie
nic nie poradzisz na nic ten hałas
choćbyś otoczył zaklętym kręgiem

wsłuchał się chłopak w kwietną gałązkę
między drzewami przysiadł w ogrodzie
jabłoń szumiała językiem prostym
i zaczął pisać – strofa po strofie

a słowa zwiewne na białych kartkach
tańcząc z lekkością biorą w ramiona
tango bolero – toczy się akcja
pewnej historii niedokończonej

zastyga miłość w szkarłatnym pąsie
uwierz – to wcale nie koniec przecież
chociaż byłoby może najprościej
kiedyś dystychem dopowiem resztę

[P.A.R.]

poczkam, aż dopowiesz
bo teraz, to mi niedoskonałości wyłażą każdym szwem...
jeśli nie Autorki
to mnie przybyło na pewno

[Leon Gutner]

Klimatycznie i z uwagą napisany wiersz .
W zasadzie bez zastrzeżeń i dobrze się czyta ale Leonowi czegoś w tekście brakuje .
Jako że do końca nie jestem przekonany czego - milknę zadowolony z poczytania .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Co powiedzieć?
Interesujący temat, ale nie wiem, czy interesująco potraktowany.
Na początek kilka banałów, potem motyw zakochanego w ogrodzie, w końcu nieprzeparta potrzeba napisania wiersza. Tak powstają arcydzieła... grafomanii.
I Ty w wierszu opisałaś jak do tego dochodzi.
Byłoby fajnie, gdybyś jakimś głębszym studium tę znaną historię potraktowała.
O ile dobrze odbieram, miała to być liryczna opowieść o miłości poety do dziewczyny, która go nie kocha. Wiem, że tak oklepany temat, wyjątkowo trudno poprowadzić tak, żeby nie był banalny. Dlatego radziłbym unikać podobnych scenek rodzajowych. Nie przyniosą spodziewanych efektów.

Mogę pokusić się jeszcze o jeden pozytywny element komentarza.

[kamyczek]

P.A.R.

poczkam, aż dopowiesz
bo teraz, to mi niedoskonałości wyłażą każdym szwem...
jeśli nie Autorki
to mnie przybyło na pewno

dziękuję

Leonie Gutner - dziękuję

Skaranie boskie, starałam się nie wpaść w banał, ale cóż... może innym razem.

Pozdrawiam serdecznie.

[semiramida]

Pozornie nie ma się do czego przyczepić. Ale diabeł tkwi w szczegółach. Nieporadny wiersz:))) natomiast za majowe klimaty zostawiam gałązeczkę kwiecia:))) semi.

[Ewa Włodek]

a słowa zwiewne na białych kartkach
tańcząc z lekkością biorą w ramiona
tango bolero – toczy się akcja
pewnej historii niedokończonej

to mi się spodobało. I nastrój...

Pozdrawiam z uśmiechami...
Ewa

[kamyczek]

semiramido, jeśli tak mówisz, to pewnie tak jest. Dzięki za opinię. Pozdrawiam.

Ewo, miło mi, że znalazłaś coś dla siebie. Pozdrawiam równie serdecznie.