późno, najwyżej później

[em_]

to są miejsca pełne głuchej czerni
wyglądają zwyczajnie
pokój albo korytarz

pukasz
otwiera dziewczyna
wyjaśni dlaczego przepada za deszczem
albo że zawsze jest jakiś wybór
ale jeśli spytasz o wiersze powie: spierdalaj

bo ludzie to śmieją się z wierszy
i wiersz im się nigdy nie zdarza

a jak ona emocyjnie podchodzi do kochania
aż nie może ścierpieć rysowania serduszek

bo tu jest czerń pełna głuchych miejsc
sen w który zapada się by umierać
więc pukasz

otwiera dziewczyna nie z tego świata
wygląda zwyczajnie ale czuje się wypatroszona
mówi: pamiętam
rano wiatr trzasnął drzwiami

nikt nie widział co ze mnie wyszło

[Bonifacio Sieczepia]

Tajemniczo, może zbyt.
Nie wiem czy wrócę, by dociekać.

[em_]

A gdzie tam tajemniczo, wszystko, jak na dłoni :-P

[Alek Osiński]

prosty wiersz, ale pełen mrocznych tajemnic
to lubię

emocyjnie

fajne słowo.

[@psik]

dobrze się czytało
za często naciskałaś enter
rano drzwi trzasnęły wiatrem

pozdrófko

[Gloinnen]

To prawda, mroczny wiersz. Skojarzył mi się z subkulturą "emo". Może przez połączenie:

jebane rysowanie serduszek

oraz

tu jest czerń pełna głuchych miejsc

Skoro stawiasz na prostotę - pomyślałabym, czy czasem nie byłoby dobrze dokonać w nim drobnych korekt.

pukasz
otwiera dziewczyna
wyjaśni dlaczego obgryza paznokcie
czy nosi różowy stanik
albo że zawsze jest jakiś wybór
ale jeśli spytasz o wiersze powie ci : spierdalaj
i nic innego

Może inna wersyfikacja byłaby bardziej przejrzysta?

"pukasz

otwiera dziewczyna
wyjaśni dlaczego obgryza paznokcie
czy nosi różowy stanik
albo że zawsze jest jakiś wybór

ale jeśli spytasz o wiersze powie ci spierdalaj"

"i nic innego" - wydaje mi się niepotrzebne w tym miejscu. Osłabia trochę wrażenie, jakie robi "spierdalaj", według mnie. Gdybyś na wulgaryzmie poprzestała, pozostawiłabyś czytelnika z tym surowym odczuciem, z niepewnością, z pytaniami w głowie...

bo ludzie to śmieją się z wierszy

A gdyby tak bez "to"?

a jak ona emocyjnie podchodzi do kochania

"emocyjnie" jako neologizm - proponowałabym wziąć w kursywę.

to jebane rysowanie serduszek

Też pomyślałabym, czy "to" jest absolutnie konieczne. Ewentualnie jako wzięte z języka potocznego może się obronić - ale ja osobiście bym usunęła.

To zależy czyja to myśl - jeżeli peelki - można również wziąć w kursywę i zostawić "to". Jeżeli dygresja odautorska - bez kursywy i jednak bez zaimka.

wygląda zwyczajnie ale czuje się wypatroszona

To "wypatroszenie" - nie chcę być złośliwa, ale według mnie jest już zdecydowanym przejaskrawieniem, brakiem umiaru w obrazowaniu. Poszłaś w patos na całego. Dla mnie jednak to chwyt dość ryzykowny, wydaje mi się, że może raczej śmieszyć.
Jeżeli natomiast chodziło o bardziej bezpośrednie i realistyczne znaczenia (skojarzyło mi się z aborcją albo poronieniem) - to chyba wolałabym mniej dosłownie, bo i w tym kontekście "wypatroszenie" wydaje się pójściem po bandzie. Ale to są moje subiektywne, czytelnicze odczucia.

"pamiętam" w końcówce - też wzięłabym w kursywę.

Pointa - przejmująca. Spodobała mi się też gra słów z czernią i miejscami - świetnie, plastycznie to wyszło i działa na wyobraźnię...


Pozdrawiam,


Glo.

[em_]

Witaj Glo,
wypatroszona czyt. pusta; 'to' akcentuje, umacnia, przy tym nie jest sztywne i raczej bym zostawiła. Szczerze to wiem, że ten wiersz trzeba poprawić, ale nic ciekawego nie przychodzi mi do głowy, więc to chyba jeszcze poczeka :-)