nie idzie o tytuł...

[Gabriela]

już kiedyś tu pisałam, dlaczego stosuję małe litery. nie jest to moda, zachcianka. tak wyszło i dobrze mi z tym.

dziękuję za opinię na temat wiersza. jest mi bardzo miło!

[Sede Vacante]

Obyśmy tylko niedługo nie pisali Polska z małej, bo modne
W każdym razie ty rób swoje, ale wybacz, nie dla mnie.

[Leon Gutner]

Świetny wiersz dobra forma bardzo fajny nastrój .
Sprawiłem sobie przyjemność czytając go kilka razy .
Leonowi bardzo .

Z uszanowaniem L.G.

[Gabriela]

dziękuję Leonie.

[Sokratex]

Ładnie i ciekawie. Troszkę razi ten kaganiec w kontekście błazna?
Są też lekkie aberracje rytmiczne w wersach 3,10 i 13 ale łatwe do skorygowania,
więc przy tak dobrym wierszu warto to zrobić. Powiedzmy 13 wers:

do światłości się nie rwę, bo kiedy nastanie

zmieniając na:

nie rwę się do światłości, bo kiedy nastanie

Pozdrawiam.

[Gabriela]

potrzebowałam tego kagańca, by pokazać ograniczenie peela.
dziękuję

[jacek placek]

Dobre!
Emocjonalne, takie jak lubię.

[Gabriela]

dzięki

[Ewa Włodek]

błazen - w ogólnej symbolice pełni rolę zwierciadła, w którym władca może ujrzeć własne ograniczenia, wręcz - głupotę. W tak zwanej "teorii dworu" - czyli psychologicznym rozpracowaniu rozmaitych formacji socjologicznych - błazen, trefniś - to specyficzna osoba w grupie - w zasadzie może sobie pozwolić na o wiele więcej, niż "szara eminencja" czy "szef", pozostaje jakby poza relacjami, poza krytyką...Jest na swój sposób - "tabu"...To najtrudniejsza do zajęcia pozycja w grupie, ale i - wbrew pozorom - najbardziej uprzywilejowana...Według tej teorii - błaznowi nie da się nałożyć kagańca...
Taka mi się refleksja nasunęła podczas lektury. Wiersz - bardzo w moim guście. Wolałabym jednakowoż - tradycyjny zapis, czyli "dużą literę" po krpoce...

Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[Gabriela]

tak. bycie błaznem oznaczało konkretny urząd.
to jednak nadal rodzaj klauna, którym peel nie chce dłużej być. nie u nowego władcy.

dziękuję za przeczytanie.