Ulica Uznamska

[JSK]

Ulica Uznamska

(Andrzejowi Umińskiemu)

Na Ulicy Uznamskiej (choćby pod dwudziestym),
Rosną brzozy płaczące, świerk i kilka sosen,
A co rano kot w futrze (zdaje się niebieskim),
Wizytuje swój teren, liżąc zimną rosę.

Sroki jazgot podnoszą wśród świerkowych igieł
O błysk kropli wiszącej, o refleks promienia,
Porannymi dźwiękami napełnia się tygiel;
Pająk sieci haftuje w kamiennych podcieniach.

Czasem może usłyszysz, jak na strunach liry,
Gra bogini skrzydlata i obłoczno-mgielna,
Wśród zapachów konwalii, maciejki i mirry,
Przez poświatę płynącą w księżycowych pełniach.

Można rzec, że świat w kruchą wciela się świetlistość,
Kreśląc barwne kontury na ostrych półplanach
I tylko na tarasie normalnieje wszystko;
Są napoje, zakąski. Jest piwo - jest piana.

.

[skaranie boskie]

Spróbowałem przeczytać, jednak rozkojarzony sprawami stricte administracyjnymi, nie potrafiłem się skupić. Pozwól Janie, że jeno ślad pozostawię i wrócę niebawem.

Jedno zauważyłem - to o pianie.

[Leon Gutner]

Leo dziś już po raz trzeci .
Trzeci kufel a ja wciąż stoję na nogach i pić chce dalej .
Samo przez się - się rozumie .

Z ukłonem L.G.

[JSK]

Dzięki, Panowie

Może kawy?

[semiramida]

Chylę czoła przed talentem. Wspaniałości:))) semi.

[skaranie boskie]

Za kawę dziękuję.
Wypiłem dziś trzy.
Takie prawdziwe, włoskie.

Obiecałem wrócić do wiersza i oto jestem.
Zacznę od dedykacji.
Któż to taki ów Andrzej Umiński?
Media mówią o nim, że polityk, że były poseł z ramienia SLD. Może i aktualny - już straciłem rachubę tych cholernych kadencji. Te same media twierdzą, że posiadacz. Ma firmę transportową, więc wyzyskiwacz i tyle ma wspólnego z lewicą ile całe SLD, czyli nic.
Ale nie o polityce mam prawić przecież.
Wróćmy więc do treści.
Co przeciętnemu czytelnikowi mówi ulica Uznamska?
Nic, albo prawie nic. Gdyby choć wiedział w jakim ona mieście...
I oto brnę tak sobie przez wiersz, czytam i myślę. Co też ten Autor miał na myśli?
Bo coś to on zapewne miał, znam go i wiem, że bezmyślnie nie zwykł pisać.
Czytam więc sobie, czytam... chwilami nawet myślę!
I dupa blada - nic nie wymyśliłem.
Aż do ostatniej strofy.
Dopiero ona dała mi do myślenia...
OLŚNIENIE!!!

[Gloinnen]

Skaranie, Ty to jednak niedomyślny jesteś... Albo już zapomniałeś...

A ja wiedziałam od razu gdzie owa ulica, i skąd ten przepiękny ogród, świerki, no a taras z zakąskami i trunkami - to przecież nie pozostawia wątpliwości.

Podoba mi się wiersz, ma charakter impresji bardziej, ale przepięknie odmalowany został w niej nastrój i najbliższe otoczenie peela. Rzeczywistość przemienia się w iście baśniową krainę.

Najbardziej spodobała mi się trzecia strofa:

Czasem może usłyszysz, jak na strunach liry,
Gra bogini skrzydlata i obłoczno-mgielna,
Wśród zapachów konwalii, maciejki i mirry,
Przez poświatę płynącą w księżycowych pełniach.

Pointa zaskakuje, wybija z tego sielskiego klimatu i sprowadza czytelnika na ziemię. Ale to bardzo przyjemne lądowanie...

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

jakbym widziała tego kota, i tę - pianę... Miło, miło...

Pozdróweczki z uśmiechami...
Ewa

[e_14scie]

Piękny i dobry wiersz, Janie. Poprowadzony perfekcyjnie.
Wiem, czemu Uznamska, ale nie wiem dlaczego taki nie inny adresat. Lecz czy to ważne?