kremacja

[P.A.R.]

kremacja







jeszcze obejrzeć się potrafię
choć dni smagają mnie po oczach
i grymas w ustach jest jak pacierz
bez jedynego bodaj słowa

ja się obejrzę lecz kto za mną
bo liście spadać będą stale
komu się wyda że wciąż warto
w startych literach sens odnaleźć

jedynie tobie wierna iskro
gdy za pazuchą chowasz drogę
na której ślady ciągle błyszczą
choć pomruk żaden z nich nie dobiegł



Łódź.20.07.2012.

[Gloinnen]

Po prostu piękny wiersz, P.A.Rze. I niezwykle mi bliski.
W każdej linijce odnajduję coś dla siebie.
Najbardziej podoba mi się pierwsza i druga strofa.


Zaskoczyłeś mnie bardzo. (Pozytywnie.)

Pozdrawiam,


Glo.

[P.A.R.]

Zaskoczyłeś mnie bardzo. (Pozytywnie.)

a myślałem, że to już niemożliwe...

[Gloinnen]

Surprise!

[P.A.R.]

na pohybel Glo...

[skaranie boskie]

Rzeczywiście dobry, choć bardzo niepokojący.
Czyżbyś się dokądś wybierał na dłużej?
To tak bardzo pożegnalnie zabrzmiało...
Jeśli można to chętnie się przyłączę.
Na pohybel troskom.

[Ewa Włodek]

jeszcze obejrzeć się potrafię
choć dni smagają mnie po oczach
i grymas w ustach jest jak pacierz
bez jedynego bodaj słowa

to, P.A.R-ze, jakbyś dla nie i o mnie napisał...A reszta - też owszem...

no, to sursum...I serdecznosci mnóstwo...
Ewa

[Julka]

***







zawsze powinien się oglądać
ten co zyskuje i co traci
zbyteczna bywa pusta mowa
jak w grymas wykrzywiony pacierz

rzeczy się dzieją machinalnie
jak spadające stale liście
lecz jeśli się w mur głową walnie
ktoś w sens uwierzy choćby mgliście

iskra rozbłyskiem gospodarzy
rozświetla drogę w ciszy skrytą
która prowadzi do oazy
wiara pomaga istnieć bytom

[P.A.R.]

Czyżbyś się dokądś wybierał na dłużej?

któż to wie...

[skaranie boskie]

To jakbyś wyjeżdżał, nie zapomnij zgasić światła.
Wiesz jaki dostałbyś rachunek?