turn me off

[Gloinnen]

To najdotkliwsza kara,
odebrać cząstkę serca.
Po jednej stronie ciało.
Po drugiej - myśl i czucie.

Zapiekłe drzwi pomiędzy.
I nikt ich nie otwiera.
Czerwone ślady dłoni -
- na szkle.

Czy już rozumiesz?

Pogasły lonty sycząc.
Ubywa krzyku w gardle.
Na szyi krwawe pręgi.
Spojrzenie w stu odłamkach

Jest tylko jedna przeszłość.
Pytania już nieważne.
Mój ból oddajcie chociaż...

Precz, żmijo! Nie masz prawa!



____________________
Glo.

[skaranie boskie]

No cóż?
Zapewne się narażę, ale jednak powiem.
Oto przykład nowoczesnego wiersza rymowanego, który powinienem pochwalić, bo jest aż do bólu modny. Bo zawiera wspaniałe, niesłyszalne rymy, bo jego zapis jest wybitnie tradycyjna formą rymowaną. Po prostu jest genialny!
Problem w tym, że ja takich rymów nie czuję i uznaję ten wiersz za biały. Nie za wolny, za biały. Oczywiście Autorka wskaże mi najlepsze na świecie asonanse, ja powiem jednak, że asonans to nie tylko cztery - parami jednakowe - jednakowe samogłoski i masa dysonujących spółgłosek. Dobry asonans dźwięczy, gra nie tylko samogłoskami, ale również unika mieszania spółgłosek dźwięcznych z bezdźwięcznymi i twardych z miękkimi. Czytając taki wiersz, w pierwszej kolejności zastanawiam się, czy trafił na właściwe forum, w drugiej zaś kolejności interesuję się walorami jego treści.
Skoro więc powinienem pochwalić - chwalę. Ale bez przekonania.

[Gloinnen]

Skoro więc powinienem pochwalić - chwalę.

Gdyby mi tak bardzo zależało na pochwałach, to napisałabym rymowankę z rymami typu kocha/szlocha, z odpowiednio wysokim stężeniem emocji, egzaltacji i słodkości. I wtedy - klękajcie narody! Takie budzą tutaj po prostu pienia zachwytu.
Ale ja wolę usłyszeć szczere opinie, jeśli ktoś zechce faktycznie ten wiersz przeczytać. Może kiedyś... a może nie...

[Abi]

przybliż te swoje rymowane fokstroty,
jeśli łaska, Glo

A.

[skaranie boskie]

Ale ja wolę usłyszeć szczere opinie,

Czyżbyś twierdziła, że napisałem coś nieszczerze?
Nie proponuję Ci pisania częstochowszczyzny, tylko zastanowieniem się nad ulubionymi przez Ciebie asonansami. Powtarzam, definicja, iż są to rymy, w których rymują się wyłącznie samogłoski, jest absurdalnie wręcz uproszczona.
Spójrz i ile lepiej zabrzmi rym koza - z wolna, niż koza - z nosa. A niby oba asonanse.

[atoja]

Forma ciekawa, rymy słyszalne,gdy czyta się szybciej ,bo zmusza do tego sens zawarty w treści... już nieco zużytej .

Gdyby mi tak bardzo zależało na pochwałach, to napisałabym rymowankę z rymami typu kocha/szlocha, z odpowiednio wysokim stężeniem emocji, egzaltacji i słodkości. I wtedy - klękajcie narody! Takie budzą tutaj po prostu pienia zachwytu.

I tacy też tworzą TO forum i szacunek im się należy... nawet ze względu na podobne zainteresowania i to że TUTAJ się znaleźli. A umiejętności....kto zechce i potrafi to je posiądzie a nawet przewyższy mistrza,co często się zdarza.
Nie piszę o sobie,lecz od siebie.
pozdrawiam

[Gloinnen]

Tak, Atoja, masz rację. Powinniśmy pięknie się różnić. Każdy ma prawo znaleźć tutaj swoje miejsce.
Przepraszam tych Autorów, którzy mogli poczuć się urażeni moim komentarzem.


Glo.

[Leon Gutner]

Pogasły lonty sycząc.
Ubywa krzyku w gardle.
Na szyi krwawe pręgi.
Spojrzenie w stu odłamkach

Ładny nastrój a to powyżej szczególnie utrwaliło się w Leonie .

Z ukłonem L.G.

[P.A.R.]

skoro nie uznajesz kompromisów...
przeczytałem

[Gloinnen]

A kto powiedział, że nie uznaję?