P.A.R. pisze:Pójdźmy raz jeszcze tą ścieżką śliską
kiedy zakwitło już wrzosowisko
i brzoza szumi cichym szelestem
nim zgubi liście przytul mnie jeszcze
co nieco bym pozmieniał
ale to już nie byłaby Atoja...
tak możesz ...
trafiłeś na ścieżkę Atoi

Moderatorzy: eka, Leon Gutner
P.A.R. pisze:Pójdźmy raz jeszcze tą ścieżką śliską
kiedy zakwitło już wrzosowisko
i brzoza szumi cichym szelestem
nim zgubi liście przytul mnie jeszcze
co nieco bym pozmieniał
ale to już nie byłaby Atoja...
Dziękuję Ci Coobuscoobus pisze:Odnajduję w tym wierszu to co lubię, co łaskocze moją wrażliwość. I ten "jesienny" wątek, w podtekście, do którego i ja wracam często odruchowo (mój blog też jest jednym wielkim wrzosowiskiem). Jestem pod wrażeniem, po raz kolejny, gdy trafiam na Twój wiersz