Szczypta szczęścia

[Julka]

Szczypta szczęścia

Zapatrzona w pustkę twarz kredowo-biała
z obłąkaną miną, pełną niepokoju.
Co w niej zobaczyłam, że jak wryta stałam.
Wtedy jeszcze trudno przychodziło pojąć.

Z osobliwej miny biło zaprzeczenie
dla śmiesznego stroju i okoliczności,
gdzie największa wartość ulega przecenie.
Gdzie czas świetność dziejów, do zera uprości.

Czułam się pajacem w lalkowych ruinach.
Wstecz i w przód patrzyłam, martwymi oczami.
Zrozumiałam czemu, ta dwoista mina,
wydobyła silne, więzy między nami.

Odtąd się wspieramy w odzyskanym domu.
Nie liczymy czasu, ani majętności.
Nie zdradzamy drogi do niego nikomu,
znając z doświadczenia złe nawyki gości.

Uczymy samotność, jak ma być szczęśliwa.
Naprawiamy razem bezduszność przypadku.
Grywa mi melodię, jaką ongiś grywał -
że samego siebie, odkrywa się rzadko.

Dodano -- 29 lip 2012, 15:22 --

[Ewa Włodek]

masz tutaj, Alegorio, dwa symbole: maska - stymbol ukrycia lub iluzji, czasem ucieleśnienie podstępności i oszustwa. I pajac - symbol dramatu, pozornej radości. W Twoim wierszu - spotkali się i są razem w odzyskanym domu. Który - opierając się na symbolice - jest iluzją, marzeniem, samooszukiwaniem się ? Tak odczytałam wiersz. Jest w moim guście...

Pozdrawiam Cię z uśmiechem...
Ewa

[jaga]

Uczymy samotność, jak ma być szczęśliwa.
Oczyściłam z niego bezduszność przypadku.
Grywa mi melodię, jaką ongiś grywał -
że samego siebie, odkrywa się rzadko. -


Ewa Włodek trafnie skomentowała -
podpisuje się pod jej komentarzem

[skaranie boskie]

Chciałem być oryginalny, ale Ewa mnie uprzedziła.
Dodam jednak, że napisałaś całkiem fajny wiersz.

[Julka]

Bardzo mi się podoba Ewuniu, że czytasz wiersze wnikając głęboko w ich duszę.
Świetnie go zinterpretowałaś, a możnaby jeszcze inaczej.

Jadziu miło Cię widzieć

Dobrze skaranie, że nie źle

O!
jak przyjemnie, że mój wydarty z trzewi wiersz, ktoś zrozumiał
jak należy i docenił i ocenił.

Trudno jednoznacznie zinterpretować wiersz,
którego bohaterem jest śmieszny, grający smutną melodyjkę pajacyk,
brudny i wyrzucony na zatracenie.
Czuję niedosyt i mam zamiar dać mu jeszcze inne życie,
żeby się ukryć w jego śmiesznym stroju i wtopić w jego kredową twarz,
swoje zapatrzenie w nicość.
Bardzo dziękuję miłym gościom.
Dla każdego coś miłego
Podrawiam

[Leon Gutner]

Bardzo ładnie .
Jeden z twoich najlepszych wierszy Alegoria .
Świetna końcówka .

Z przyjemnością L.G.

[Julka]

Leo

Żartujesz?

Ja myślę, że znalazłby się lepszy od niego,
gdybyś znał moje archiwum.

Dziękuję za i proszę o jeszcze

[coobus]

Nucę sobie właśnie tę zasłyszaną melodię, że samego siebie odkrywa się rzadko. Odkrywam Ciebie jako poetkę nie tyle na nowo, co raczej po raz kolejny. I ciepło pozdrawiam

[Leon Gutner]

Och nie o twoje archiwum tu chodzi Alegorio tylko o upodobania Leona .

Pozdrawiam L.G.

[Julka]

cobus

Sympatia z wzajemnością
Należysz do autorów których wiersze czytam w pierwszej kolejności.
Pozdrawiam niedzielnie.

Leo

No wiem, trudno trafić w Twój gust
Bo też sam piszesz dobre wiersze.
Zawsze milo Cię gościć.