Dusza

[Sokratex]

Ależ Ci się przypomniał św. Augustyn!

Zadziwiasz mnie co raz, Sokratexie.

czymże byłbym, Panie?

- tu musi zaistnieć przecinek

Dzień po dniu umierałbym jedynie dla siebie,

- poprawiłabym rytm:

Dzień po dniu bym umierał...

Przecinek, tak Natomiast to:


Bez duszy, na sam z ciałem, czymże byłbym, Panie?
Dzień po dniu umierałbym jedynie dla siebie,
a na grzechy wszelakie, czy dobre staranie
nie czekałby ni Anioł, ni Szatan przy Drzewie.


to swoisty "komu bije dzwon" - coś co się ciągnie: za nami, a raczej: po nas.
Dźwięki pogrzebu (umieranie dzień po dniu) oddają również takie zakamuflowane zaimki jak czymże, Panie, staranie i dwa razy użyte ni.
Podobne dzwonki, kołatki, dzwony słychać na przykład u Wyspiańskiego:


1. Niech nikt nad grobem mi nie płacze,
krom jednej mojej żony,
za nic mi wasze łzy sobacze
i żal ten wasz zmyślony.

2. Niech dzwon nad trumną mi nie kracze
ni śpiewy wrzeszczą czyje;
niech deszcz na pogrzeb mój zapłacze
i wicher niech zawyje.

[...]

6. Bym ją posłyszał, tam do góry,
gdy gwiazdą będę mijał -
podejmę może po raz wtóry
ten trud, co mnie zabijał


Ładnie, choć sądzę, że raczej intuicyjnie (w końcu muzycy kierują się zmysłem słuchu) oddał takie (roz) dźwięki zespół "Sokół":

http://bit.ly/Q4j23g


Co do inwersji... np. "grzechy wszelakie", oznacza coś innego, jak "wszelakie grzechy"
Jakby powiedzieć "era złota", a "złota era"... prawda, że zupełnie co innego taka - pozorna - inwersja oznacza?

Pozdrawiam.

[Zola111]

Ach, już rozumiem, że inaczej akcentujemy czasowniki złożone przez tryby Dla Ciebie pewnie wyraz "umierałbym" akcentuje się na przedostatnią, ja zachowuję tradycyjnie akcent na 3. od końca. Trudno. Stąd nieporozumienie.

Nie chodziło mi, Sokrateksie, o wciśnięcie spójnika "abym, żebym, bym"! Skądże!?

Co do inwersji - mamy różną ocenę tego zjawiska, szanuję, co nie zmienia faktu, że

Nie chodziło mi o tę inwersję. Tę - przełknęłam jako stylizację, bo w końcu - lekko biblizujesz styl.
Przykład ze złotą erą właśnie doskonale obrazuje to, że pozycja przydawki wobec rzeczownika ma wielkie znaczenie dla sensu wypowiedzi. Brawo, ale ja nie o tym

ja o tym:

"...bez grzechu oceny?"

Ale to nieważne.

Buziaki,

[Sokratex]

"...bez grzechu oceny?"

Inwersja sugeruje Coś, co za nią stoi. Podkreśliłem to pisząc dużą literą Nagrodę i Karę,
ale nie chciałem ich nadużywać i dlatego ocenę napisałem już małą, bo wiadomo z kontekstu, że chodzi o Karę lub Nagrodę.
Ocena jest w tym przypadku nie tylko krytyką, osądem ale także wartością. O!ceną