w echu studni

[Jarek B]

wyszepcz losie mi do ucha
podpowiedzi nędzny strzęp

gdzieś w zanadrzu pewnie skrywasz
odrobinę tłustych kół

biały żurek
biały walc

poproś mnie do tańca
szczyptą wiary
z zupy gwóźdź

bym za rękę znowu z życiem
turlał się przez noc

gdy bezchmurne niebo wyje
i w kieszeni tylko śmieć

w księżycowej łunie
daj mi skonać
tak jak chcę

daj jebany
jeden wiersz

bym za życia
jeszcze poczuł
nawoływań
sens

[Gloinnen]

W kilku miejscach warto pomyśleć - co by tu "dołożyć", aby zachować rytm.

poproś mnie do tańca

"poproś [jeszcze] mnie do tańca"

turlał się przez noc

"turlał się przez [całą] noc"

w księżycowej łunie

"[teraz] w księżycowej łunie"

nawoływań
sens

"nawoływań
[nowy]
sens"

W kwadratowych nawiasach zaznaczyłam dopisane przez siebie słowa. Dobrałam je raczej intuicyjnie, ale oczywiście sam powinieneś pomyśleć, jak uzupełnić frazy, aby poprawić melodię tekstu, sugerując się moimi podpowiedziami jedynie jeśli chodzi o długość wyrazów (liczbę sylab).
Przeczytaj na głos i porównaj.

Do tego w wierszu przeszkadzają mi:
- rymotwórcze inwersje:

podpowiedzi nędzny strzęp

nawoływań
sens

- wulgaryzm - nie widzę specjalnego uzasadnienia do jego użycia (z punktu widzenia poetyki); całość nie jest knajacka w klimacie, więc po co ją szpecić?
- kilka wątpliwych sformułowań:

tłustych kół

"tłuste koła" - dla mnie przekombinowane;

tylko śmieć

"marny grosz"? zrymowałoby się fajnie z "nocą"...

Pozdrawiam,


Glo.

[iskierka]

odrobinę tłustych kół- jakoś mi nie pasuje