Moderatorzy: eka, Leon Gutner
- wiem Emelly, znamy się nie od dzisiajemelly pisze:Mojej opinii na temat wiersza wyrazac nie bede, bo jest oczywista.
- inaczej by nie dotykało.atoja pisze:największe wrażenie
melodia i płynność
kontrastem do treści słownych...
- Twoje Listku, Wasze ślady powodują, że się chce.e_14scie pisze:muszę zostawić ślad pod wierszem,
- Ależ Niepozorny, bardzo z grubsza ją odczytałeś, a odczytując dokonałeś swoistej sterylizacji tekstu. Wykastrowałeś go. Rozumiem, że czujesz potrzebę naprawiania tego, co według ciebie nie funkcjonuje prawidłowo, tyle że robisz to jak większość domorosłych majsterkowiczów - rozkręcasz, ale nie wiesz jak złożyć z powrotem.niepozorny pisze:Z grubsza tak odczytuję treść:
- czy może? Ależ tak. Żeby to zobaczyć wystarczy choć odrobinę być poetą.niepozorny pisze:Zanim rozlecą się sufity, z góry upadnie rdzawe słońce
i błękit chmurny( rzeczywiście może upaść?)
- a tutaj nie masz wątpliwości? Można czuć smak w duszy? Patrz punkt powyżej.niepozorny pisze:gasnąc ze słodko-słonym smakiem w duszy
- treścią, Niepozorny, treścią...niepozorny pisze:tej ciepłej ciszy wokół głowy wolnej od ciężkich prac, ( czym jest uzasadnione to wtrącenie i w takiej formie?)
- Wnosi bałagan. Czy świeży i odkrywczy? Nie wiem.niepozorny pisze:Oczywiście "zrujnowałem" rymy próbując uporządkować (moim zdaniem) treść. Czy wnosi ona coś świeżego i odkrywczego pozostawiam bez odpowiedzi
- I tutaj akurat pełna zgoda. Trzeba jednak tę wyobraźnię czasem uruchomić.niepozorny pisze:w wyobraźni mieści się znacznie więcej, niż w przelanym na papier słowie. Zasyłam pozdrowienia.
Wyciąłeś niektóre fragmenty. Dlaczego? One też niosą ze sobą znaczenie. Moja interpretacja jest taka:niepozorny pisze:Z grubsza tak odczytuję treść:
Epitet "ciemny" jest ważny - opisuje nie tylko kolor drogi, lecz maluje cały krajobraz, określa atmosferę wiersza. Poza tym, określeniom "jasny" i "ciemny" przypisuje się zazwyczaj szereg metaforycznych znaczeń. Ciemność oznacza w ludzkiej wyobraźni obecność zła i niebezpieczeństwa - np. "choćbym szedł ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty, Panie, jesteś ze mną"...pod nami ciemny trakt.
Eliminując podkreślony fragment, zmieniłeś znaczenie. Jest różnica pomiędzy "rozglądaniem się z przejęciem" (w domyśle na boki), a "rozglądaniem się z przejęciem pod nogi". Nie można rozglądać się pod nogi i w dół! Tak naprawdę te dzieci się wcale nie rozglądają, tylko idą ze spuszczonymi głowami. To sformułowanie przede wszystkim podkreśla różnicę pomiędzy tym, jak normalnie poruszają się dzieci, a tym, jak szli na zagładę wychowankowie Korczaka. Pokazuje, co się stało z ich psychiką, ich życiem. Ten wers mieni się znaczeniami - patrzenie w dół, spuszczona głowa oznacza przygnębienie, zaś patrzenie pod nogi - ostrożność. Jeśli dziecko się potknie, odezwie lub okaże ożywienie, może "oberwać" od esesmana. Ich postawa wynika zarówno z wewnętrznych spustoszeń wywołanych przez wojnę, jak i z zewnętrznej konieczności. A jednak dzieci pozostają dziećmi (czy może po prostu ludźmi) i wewnątrz nich buzują emocje, pracuje wyobraźnia, zastanawiają się, co je czeka na końcu tej podróży, mają nadzieję, że może będzie lepiej - stąd "rozglądanie się z przejęciem w głąb".rozglądamy się z przejęciem pod nogi, w dół i w głąb.
To stwierdzenie jest enigmatyczne jedynie w Twojej wersji. Cała enigmatyczność wynika z faktu, że nie wiadomo do czego odnosi się zaimek "tego". W wierszu występuje zupełnie jednoznaczny zaimek "nas". Co do reszty, trzeba po prostu wiedzieć, jaką rolę odgrywał dla tych dzieci Janusz Korczak oraz jak zbawienna potrafi być cisza, jeśli chodzi o ukojenie nerwów oraz poukładanie sobie pewnych spraw w głowie. Niestety świat tych dzieci został tak bardzo roztrzaskany, że po prostu nie da się go z powrotem poukładać, złożyć w całość. Dostrzegam tutaj wieloznaczność - nie da się go poukładać ze względu na przeszłość (straszne przeżycia w getcie, zostawiające nie dającą się zabliźnić ranę) czy ze względu na przyszłość (zbliżająca się śmierć w komorach gazowych, przed którą nie da się już uciec)?ani Pandoktor, ani cisza, w całość nas nic już nie ułoży -> Pandoktor, ani cisza, w całość tego nie złoży(bardzo enigmatyczne stwierdzenie)
Usunąłeś wieloznaczność wynikającą ze składni - w wersji oryginalnej nie wiadomo, czy oni idą jedynym dopuszczalnym końcem, czy też są tym końcem "odświętni". Jeśli koniec odnosi się bezpośrednio do marszu, jest to podkreślenie nieuchronności zagłady (sytuacja bez wyjścia), jeśli zaś do odświętności, podkreśla jedyną możliwość godnego zachowania się w owej sytuacji - skoro nie można uniknąć bycia zabitym i to bycia zabitym jak zwierzę, to można się na tę śmierć przynajmniej elegancko ubrać, podkreślając tym samym swoje człowieczeństwo i wierność standardom cywilizowanego człowieka. Umrzeć nie jak zwierzę, lecz jak człowiek.idziemy jeszcze tak odświętni jedynym dopuszczalnym końcem -> idziemy jeszcze odświętni, (z) jedynym dopuszczalnym końcem
Może jeszcze tylko dwie uwagi.
"Ciepła cisza" to oczywiście śmierć, śmierć widziana jako wyzwolenie od koszmaru wojennego życia. Określenie "ciężkie prace" jest chyba zrozumiałe, jeśli wie się, jak wyglądała sytuacja Żydów w gettach i obozach. Dziwi mnie, że nie rozumiesz sensowności tego wersu.Jutro będziemy syci chlebem i wyspani, odurzeni kolorami
tej ciepłej ciszy wokół głowy wolnej od ciężkich prac, ( czym jest uzasadnione to wtrącenie i w takiej formie?)
Stepanian miał prawo się zdenerwować, czytając Twoją - powiedzmy - nieprzemyślaną krytykę. Poza tym, uwaga o czytaniu ze zrozumieniem akurat w tym kontekście wygląda dość zabawnieniepozorny pisze:Od poczucia wyższości - wolę skromność. Na czym polega ta druga - uczy życie. Do tego pierwszego, zdarza się, że wystarczy parę pochlebstw. I cenną umiejętnością jest czytanie ze zrozumieniem. Pozdrawiam.
z ust mi to wyjęła imienniku...e_14scie pisze:Step
nie mam ostatnio głowy do komentowania, ale muszę zostawić ślad pod wierszem, bo jest wspaniały.
- Z tym wszystkim zgadzam się w pełni. Rozumiem, że posądzasz mnie o butę, tylko dlatego, że ośmieliłem się bronić swojego wiersza, oraz w odwecie za to, iż zwróciłem Ci uwagę na bezzasadność Twojej krytyki. Wbrew temu co mi zarzucasz, zawsze bardzo uważnie słucham krytycznych głosów. Przeczytaj choćby wcześniejszy wpis Gloinen, na który odpowiedziałem, i po którym zmieniłem wiele w wierszu. Różnica między krytycznym komentarzem Glo i Twoim polega na tym, że ona uzasadniła sugerowane zmiany. No i na tym jeszcze, że jej sugestie po prostu mają sens. Odsyłam Cię zatem jeszcze raz do poprzedniego mojego komentarza i sugeruję stosowanie w praktyce wyznawanych zasad. Przede wszystkim czytania ze zrozumieniem. Jeśli chcesz, by brano Twoje uwagi na poważnie, być może zamiast robić osobiste wycieczki względem autora, powinieneś wziąć sobie do serca cytat, który wrzuciłeś sobie jako motto:niepozorny pisze:Od poczucia wyższości - wolę skromność. Na czym polega ta druga - uczy życie. Do tego pierwszego, zdarza się, że wystarczy parę pochlebstw. I cenną umiejętnością jest czytanie ze zrozumieniem. Pozdrawiam.
;niepozorny pisze:"Człowiek nie tylko powinien mieć poglądy, ale powinien umieć ich bronić" – Ewa Rubinstein.
Stepanian pisze:Rozumiem, że czujesz potrzebę naprawiania tego, co według ciebie nie funkcjonuje prawidłowo, tyle że robisz to jak większość domorosłych majsterkowiczów - rozkręcasz, ale nie wiesz jak złożyć z powrotem''...
Żeby to zobaczyć wystarczy choć odrobinę być poetą.
Sporo pouczeń jak na skromną osobę.Stepanian pisze: Rozumiem, że posądzasz mnie o butę, tylko dlatego, że ośmieliłem się bronić swojego wiersza, oraz w odwecie za to, iż zwróciłem Ci uwagę na bezzasadność Twojej krytyki. Wbrew temu co mi zarzucasz, zawsze bardzo uważnie słucham krytycznych głosów. Przeczytaj choćby wcześniejszy wpis Gloinen, na który odpowiedziałem, i po którym zmieniłem wiele w wierszu. Różnica między krytycznym komentarzem Glo i Twoim polega na tym, że ona uzasadniła sugerowane zmiany. No i na tym jeszcze, że jej sugestie po prostu mają sens. Odsyłam Cię zatem jeszcze raz do poprzedniego mojego komentarza i sugeruję stosowanie w praktyce wyznawanych zasad. Przede wszystkim czytania ze zrozumieniem. Jeśli chcesz, by brano Twoje uwagi na poważnie, być może zamiast robić osobiste wycieczki względem autora, powinieneś wziąć sobie do serca cytat, który wrzuciłeś sobie jako motto:niepozorny pisze:"Człowiek nie tylko powinien mieć poglądy, ale powinien umieć ich bronić" – Ewa Rubinstein.