przyjaciółki mądrości

[coobus]

mądrość otworzyła drzwi i przyjrzała się przybyłym
chcemy być razem z tobą usłyszała
domyślam się kim jesteście odpowiedziały jej oczy

ja jestem prawda
pięknie ubarwiona jak kameleon
każdy kto na mnie patrzy widzi mnie inaczej
źle się z tym czuję

ja jestem piękno
jestem takim samym kameleonem jak prawda
każdy widzi mnie inaczej
ale to akurat dobrze

ja mam na imię nadzieja
cieszy mnie że ludzie mnie potrzebują,
a smuci że czasem ich zawodzę

ja jestem szczerość
jestem jak gorzkie lekarstwo
na początku się skrzywisz czasem zakrztusisz
ale nie wyplujesz.
a potem niosę ulgę i spokój

to już wszyscy
miała przyjść z nami jeszcze miłość
ale nie wiemy gdzie teraz jest
chodzi własnymi ścieżkami
trudno ją spotkać
niektórym się to udaje

[atoja]

hej Coobus
ładnie napisałeś o życiowych prawdach
szczególnie

ja jestem szczerość
jestem jak gorzkie lekarstwo
na początku się skrzywisz czasem zakrztusisz
ale nie wyplujesz.
a potem niosę ulgę i spokój

[Ewa Włodek]

wszystko powiedziałeś jak trzeba, Coob...


Pozdrawiam najserdeczniej...
Ewa

[anastazja]

to już wszyscy
miała przyjść z nami jeszcze miłość
ale nie wiemy gdzie teraz jest
chodzi własnymi ścieżkami
trudno ją spotkać
niektórym się to udaje

Kapitalny pozdrawiam

[Sede Vacante]

Cudowny.
Bezwarunkowo idealny:)
To, co mnie osobiście rzuciło się w oczy to może potrzeba, aby tekst mówiony mądrości oddzielić jakimś cudzysłowem, albo wyłuszczeniem od tekstu narratorskiego. Pierwsza zwrotka.
A poza tym naprawdę, uczta, uczta dla czytelnika./
Ktoś może powiedzieć, że banał, bo wyliczanka, bo granie na podstawowych uczuciach, bla, bla, bla.
A może nie powie
Ale jak powie, nie zważaj na to ;P Świetnie napisane, uchwycone, przedstawione, puenta smaczna jak truskawki w bitej śmietanie, miód, cud, orzeszkiiiiii!!!!

Wielkie dzięki za kawał dobrej sztuki.

[e_14scie]

Zapomniałeś Kubuś o Złudzeniu.
Mądry wiersz/proza poetycka, chociaż ja nie lubię Prawdy, bez niej łatwiej mi się żyje i niech mówią co chcą, ale z nią już bym była pensjonariuszką szpitala dla psychicznie chorych.

[coobus]

Sede - wrzuciłem ten wiersz i pojechałem na swoje zielone pastwiska, a tu po powrocie taka niespodzianka, miłe słowa... dzięki Sede, za szerszą rekomendację. Kiedyś wrzucałem na blog takie refleksje, między innymi ten kawałek, a kiedy się później przyjrzałem bliżej zmieniłem to na formę wiersza, tak jak potrafiłem.
Listek wyłapał to, o czym myślałem zamieniając to: wiersz/proza poetycka, nie do końca sam wyczuwam różnicę między jednym a drugim, bo jest płynna, zdałem się na instynkt. Jeśli się podobało i nie ma uwag co do formy, cieszę się.
Jeśli chodzi o Złudzenie Listeczku, sądzę że nie należy do przyjaciółek mądrości, wywodzi się z innego środowiska. A Prawda, mimo że enigmatyczna i subiektywna, jednak wyrosła w tym akurat arystokratycznym kręgu, nawet jeśli czasem drażni. Myślę że ma błękitną krew, pomimo licznych mezaliansów.

Atoja, Ewa, Anastazja - podpieracie mnie ocenami w próbach białego wiersza, którego na razie unikałem

Tak się przyjrzałem teraz, że słowa w moim podpisie współgrają z treścią wiersza, samo tak jakoś wyszło.
Tyle na gorąco, wieczorem zajrzę w Wasze wiersze, już tak na spokojnie.

[Sokratex]

miała przyjść z nami jeszcze miłość
ale nie wiemy gdzie teraz jest
chodzi własnymi ścieżkami

Ładna dykteryjka, ale
raczej to kłamstwo chodzi własnymi ścieżkami (jak mu wygodniej).
Jeśli chodzi o miłość: jak zwykle nie przyszła, kiedy się jej spodziewano
("Miłość, śmierć i sraczka przychodzą znienacka" - Gustaw Morcinek)

Pozdrawiam.

[ble]

Dla mnie to, niestety, nie jest wiersz tylko wykład "mądrości" pt. Znamy, znamy. Tak? No to posłuchajcie.

Cały ten tekst zresztą napisany bez iskry oraz ikry. Większość stwierdzień dziecinna jak choćby to

ja mam na imię nadzieja
cieszy mnie że ludzie mnie potrzebują,
a smuci że czasem ich zawodzę

Naprawdę nie ma powodu, żeby to zapisać na papierze i pokazywać komukolwiek.
Pozdrawiam.

[coobus]

Sokratex; kłamstwo chodzi bocznymi drogami, wyboistymi i krętymi, pozornie krótszymi. Zawsze mamy taki wybór, czasami ulegamy pokusie.

I ja pozdrawiam , Ble. Piszesz: bez iskry oraz ikry, większość stwierdzień dziecinna. Pewnie coś w tym jest. Ja tę cechę swoich wierszy nazywam prostotą, by czuć się z tym lepiej. Ale zapewniam, że te wiersze są takie z wyboru. Bo przecież każdy oczekuje od poezji czego innego. Nie znajdywałem czasu na wiersze białe, starczało go zaledwie na formy rymowane, dlatego teraz dopiero przyjrzałem się Twoim wierszom. Są ładne, starasz się by nie były błache tylko ambitne, podobaja mi się. Ja swoje traktuję bardzo lekko, nie mam czasu być dobrym ojcem, muszą się same chować bo czasem coś wrzucam i nawet już do tego nie wracam, nie pamiętam... Są na pewno niemodne, przesadnie romantyczne, doprawione banałem. Myślę, że nie znajdziesz tam niczego dla siebie. Ale miło mi było Cię poznać. Na pewno będę do Ciebie zaglądał.