Przeobrażenia

[Nalka31]

na wysokiej skarpie jesień gniazdo uwiła
jaskółczym niepokojem do serca dotyka
szara mgła tam się ściele i po chwili znika
a wtedy sam już nie wiesz czy naprawdę była

lepką mackę wypuszcza prosto w oczerety
gdzie w czarnym lustrze wody odbija się niebo
oczodołem też łypnie czasem bóbr na brzegu
lecz coś z nią się skończyło i dla mnie niestety

a ślepe przeznaczenie pognało w nieznane
z daleka od najbliższych i znanego świata
może mnie zatrzyma przez najbliższe lata
ale zmiany konieczne od dawna czekane

[Leon Gutner]

Dawno już nie czytałem niczego w podobnej formie . I nie napisałem .
Przeto miło było się przeobrazić nieco .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Bardzo ładna melodia tego wiersza. Bez zadęcia, słowa ładne i zrozumiałe. Jeden z ładniejszych wierszy w tych dniach ma ósmym piętrze. Przynajmniej ja takich właśnie szukam.

[Nalka31]

Leo, Coobusku dziękuję ślicznie za poczytanie. Serdecznie.

[Ewa Włodek]

ładnie, Nalcia - i o płynności pór roku, i o płynności w życiu... A ten "bóbr błyskajacy oczodołem" - to taka ulotna uwaga, że wszystko, co się urodziło, jest śmiertelne?

Pozdrawiam Cię z uśmiechem...
Ewa

[Nalka31]

Dzięki Ewo.

A ten "bóbr błyskajacy oczodołem" - to taka ulotna uwaga, że wszystko, co się urodziło, jest śmiertelne?

Niekoniecznie, ale jeśli chcesz tak to ująć, to też tak może być. Dlaczego by nie. W sumie, to też wiąże się ze zmianą i przemijaniem.

Serdecznie.

[iskierka]

Bardzo ładna melodia tego wiersza.