Do dna

[Sede Vacante]

Przegrałem swoje miejsce na ziemi

przy półlitrówce łez
i słoiku dziecinnych wspomnień
w occie.

Kat wyjechał z pierwszym rozdaniem.
I drugim
i trzecim…
Ślepa wolność machnęła dżokerem…

…stałem się bezdomny...

Nawet robaki wracając do swych dziur
mogą rzec:
Nie ma jak u siebie.

Dopijam drugą flaszkę
pozorów.
Zwracam w szyjkę.
Zmieszany koktajl z prozy i snów
wlewam w pustkę.

Tylu ludzi potrafiłoby mnie
zrozumieć,
ale są zbyt daleko.

Trzecią odkręcę na finał.
Na pohybel kurwa,

gnoju!

… Lustro i tak nie odpowie.

[Abi]

Ślepa wolność machnęła dżokerem…

…stałem się bezdomny.

warto poczytać o wielokropku...

• • • przegrałem swoje miejsce na ziemi
      
      przy półlitrówce łez
      i słoiku dziecinnych wspomnień
      w occie
      
      kat wyjechał z pierwszym rozdaniem
      kolejne poganiała ślepa wolność
      machając dżokerem
      
      stałem się bezdomny
      
      nawet robaki wracając do dziur
      mogą rzec
      nie ma jak u siebie
      
      dopijam drugą flaszkę pozorów
      jebut w dno
      
      zmieszany koktajl prozy i snów
      wlewam raz jeszcze
      po brzeg pustki
      
      tylu ludzi potrafiłoby mnie zrozumieć
      ale są zbyt daleko
      
      trzecią odkręcę na finał
      
      przy lustrze
      które nie odpowie
      

wybacz,
gdy Twoje słowa
nieco inaczej trafiają...

:-)A.

[Sede Vacante]

Dobra twoja wersja, choć tylko momentami się rozmijamy, ale podoba mi się.
Muszę się z nią "przespać". Wielkie dzięki.

[SamoZuo]

Podoba mi się przekaz wiersza i właściwe ujęcie tematu.

Dodam tez swoją refleksję.
Niewola jest nieprzyjemna, przytłaczjąca, ale każdego coś ogranicza.

Wydaję mi sie, że nie ma ludzi całkowicie wolnych, a jeśli tacy są, to z nich całkowici ignoranci i nieciekawe typy.


Pozdrawiam

[Sede Vacante]

Co do wolności - masz rację. Zgadzam się. Uważam, że jeśli ktoś dziś mówi, że jest wolnym człowiekiem, to na pewno kłamie.
Wolności nie ma, ona po prostu nie istnieje.
Ale są różne odmiany zniewolenia, przyporządkowania.
Niektóre, najprościej mówiąc, do przyjęcia, inne, no...niestety.
Dzięki za odwiedziny.

[Ewa Włodek]

bunt peela przeciwko zniewoleniu, ograniczeniom - jakie by one nie były? I to bunt w takiej formie, że z jednej niewoli brnie w dodatkową. No, ale może - jak stłucze to lustro - to będzie "od dna"?
Dobra refleksja - kawałek życia, Sede...

Mnóstwo pozdrowień...
Ewa

[anastazja]

Mam dobre zdanie o wierszu, pisany sercem, które przygniata ból nie tylko z braku wolności. Odczytuję smutek i rozczarowanie powodowany brakiem przyjaciela...tylu ludzi potrafiłoby mnie zrozumieć
ale są zbyt daleko.

Sede, podoba mi się

[Jarek B]

...może być...jednak lepiej ...bez tej nuty użalania:)-pozdr.

[Gloinnen]

Ale mnie dzisiaj wieczorem wzięło na rzewność... I od razu trafiłam na ten wiersz...

Abi odwaliła kawał doskonałej roboty, warto wziąć pod uwagę jej poprawki.

Dla mnie zbyt dużo pompy w obu wersjach. W ogóle - w tekście jest wszystko, co mogłoby się znaleźć w klasycznym "zalewaczu": alkohol (koniecznie wóda), pustka, łzy, pozory, przegrana, podli ludzie, którzy nie rozumieją, lustro (nie ma to, jak oglądanie własnej gęby na megakacu)... do tego kat, robaki... rzeczywiście, koktajl do zwrotu, zwłaszcza po iluś tam... nieważne.
Głupio mi tak o tym pisać, ponieważ wiersz jest boleśnie szczery, natomiast sposób, w jaki wyrażasz własne emocje wydaje mi się bardzo schematyczny. Smętne rozkminki w oparach alkoholu jakoś mnie nie kręcą, zbyt wiele utworów powstało w oparciu o ten motyw. Najwidoczniej jest to dobry sposób (chwilowego) poradzenia sobie z nieznośnym ciężarem życia, ale na pewno nie najlepszy sposób na dobry wiersz. Chyba, że pojawi się wśród nas drugi Gałczyński:

Przecie nie dla mnie spokój ksiąg lśniących wysoko
i wiosna też nie dla mnie, słońce i ruń wonna,
tylko noc, noc deszczowa i wiatr, i alkohol -
serwus madonna.


Poza tym - raczej trudno mi sobie wyobrazić Sede Vacante nad trzecią flaszką z rzędu...

Zresztą - jeżeli upijać się - to tylko na wesoło... Zdecydowanie lepiej.

Pozdrawiam,


Glo.

[Sede Vacante]

Dzięki Glo. za wizytę i szczerość, to jest najważniejsze.
Co do wiersza, nie chcę nic zmieniać, jednak.
Bo jaki nie jest, właśnie tak czułem, gdy pisałem go z zaciśniętymi zębami w mojej celi, która potocznie nazywamy domem.
Ale właśnie, szczery, surowy, jak moje myśli. niech zostanie.
Co do trzeciej flaszki wypitej w moim wykonaniu - wierz mi Glo.

Nie dopiłbym nawet pierwszej

Zreeeesztą, sama wiesz:)

Jeszcze raz dzięki za wizytę.