Przyjdę tu

[Gajka]

przyjdę tu może świtem jesieni
śmiechem radosnym szelestem liści
zapachem wrzosów i mgieł deseni
przyfrunę z wiatrem iście złocistym

babiego lata srebrzyste nici
niech tulą ciepło letnie wspomnienia
zaplączę wokół by świat zachwycić
i rozjesienić wrześniowy serial

o zmroku cicho głosy się niosą
zaklęte w suche brązowe liście
przez połoniny motyle płosząc
z wiatrem tańczące jarzębin kiście

jesienna słota któż ją pokocha
zimno i plucha ponura szara
zabiorę jeszcze ostatki złota
dyskretnie schowam w snu kuluarach

już przebarwiłam lasy i łąki
w polach zgubiłam słoneczne lato
czerwień jesionów noc świtu błękit
i otuliłam jesień tęsknotą

[Ewa Włodek]

jesień - peelka? Więcej w niej barw, niż szarości, a niż smutku - radodści... Miło było poczytać...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Leon Gutner]

Najbardziej podoba mi się przedostatnia strofa .
Przydałby się nieco lepsze rymy .
Właściwie nic odkrywczego ...prosto zwyczajnie i jakoś tak tkliwie - a to bynajmniej nie zarzut .

Ze szczerym zaciekawieniem L.G.

[coobus]

Teraz jesień okryje Ciebie tęsknotą, bo taka już jest. Jesienna melancholia... to nic że nie odkrywcza. Ale ładna.

[Gajka]

Ewunia
Leo
Coobus

Bardzo dziękuję za czytanie i komentarze
Leo pomyślę o zmianie rymów

[iskierka]

podobają mi się rymy w tym wierszy
chyba dla tego, że mnie nie wychodzą heh

[Gajka]

podobają mi się rymy w tym wierszy
chyba dla tego, że mnie nie wychodzą heh

Dziękuję iskierko

[atoja]

Ale nas wzięło
ładnie namalowałaś
Gajko