Głosu nie mając

[Gloinnen]

Ryby w ciemnych akwariach, w cyfrowych zaułkach.
Zawieszeni.
Bez głosu.

Nie wróci przejrzystość.

Noc wycieka ze skrzeli, rozpada się łuska.
Pamięć wzdęta od soli.
Widmowe łowisko.

Złością szkło już obrosło. Butwieją portale.
Nieme chwile z przedwczoraj.
Brak ujścia.
Depresja.

Mętna woda gościnna
dla skarg i zażaleń,
śliskim ciepłem podbrzusza nie-ludzkie
wypełnia.

Przemiń!
Sama do siebie kieruję rozkazy.
Musi w mule przydennym pogrążyć się oddech,
by przyznano post factum
łagodność
jak wiatyk.
Czas rozgrzeszeń
upłynął.

Nie będzie już boleć.

Wciąż od nowa rozważam te same
rozejścia.
Choć gniew słuszny
na zawsze
wykreślił mnie z ciepła.



25.08.2012.
____________________
Glo.

[Ewa Włodek]

czy to jest, Glo, o ludziach w wirtualnej rzeczywistości, która coraz częściej wydaje się zastępować tę realną? I o pozornym dobrodziejstwie kontaktów elektronicznych - niby mniej szkodliwych od tych "na żywo", a jednakowoż - grząskich jak mokradło i niosących zagrożenie - jak mętna woda? Tak odczytałam...


Pozdrowieńka liczne posyłam...
Ewa

[Abi]

ale zamuliłaś...ych...ach... ych... ach...

...w ciemnych akwariach, w cyfrowych zaułkach.

może wyciągnięty korek... pomoże na bezgłos...

A.

[Gloinnen]

o pozornym dobrodziejstwie kontaktów elektronicznych - niby mniej szkodliwych od tych "na żywo", a jednakowoż - grząskich jak mokradło i niosących zagrożenie - jak mętna woda

Dokładnie tak.

może wyciągnięty korek... pomoże na bezgłos...

Trzeba by tę mętną zamuloną wodę wylać doszczętnie, ale czy warto?
Niektórzy świetnie się w niej czują.
Po co im psuć zabawę?

Pozdrawiam,


Glo.

[Abi]

może wyciągnięty korek... pomoże na bezgłos...

Trzeba by tę mętną zamuloną wodę wylać doszczętnie, ale czy warto?
Niektórzy świetnie się w niej czują.
Po co im psuć zabawę?

skoro tak
szkoda haustu
innych, niektórych...

...ych...ach... ych... ach...

A.

[Gloinnen]

A ja myślę, że nie szkoda.
Każdy ekosystem ma swoje plugastwo. Widocznie natura wie, co robi.
Chociażby dla kontrastu.
Lepiej poszukać po prostu czystych wód. Kto będzie chciał, popłynie.

[Abi]

Chociażby dla kontrastu.
Lepiej poszukać po prostu czystych wód. Kto będzie chciał, popłynie.

już widzę
jak pod podobnym (nie Twoim)
płyniesz pod prąd

A.

[Gloinnen]

Napisz, coś o tym korku, to się przekonamy...

[Abi]

nie muszę pisać,
gdy w Twoich wynurzeniach... gotowe...

błysku... urlopowego słońca, Glo

:-)
A.

[coobus]

W tych wirtualnych akwariach płotki udają piranie, bo wolno im bezkarnie kąsać, próbują nawet szczekać. Bo nie są to te ryby co głosu nie mają. To bagienne i błotniste mutanty. Odżywiają się właśnie bezkarnością. Patrzymy na nie jak na drobne robaczki a one przyglądają się swojemu odbiciu w szkle i czują się rekinami. Świat wirtualny... Poruszyłaś ciekawy temat, bolesny nie tylko dla Ciebie. Dla mnie tym bardziej bolesny że wirtualne błocko to między innymi ja... a coraz trudniej stąd uciec. Kwiatuszek dla Ciebie za ten wiersz