Jewgienij i Biała Dama

[misza]

Jewgienij stanął nad brzegiem fosy,
chciałby do zamku wejść jak najprędzej.
Lecz chociaż werwy miał z rana dosyć,
to brak pieniędzy.

Wypił więc wino za cztery złote,
z krzaków podziwiał piękną Ojczyznę.
Sięgnął po drugie. Pomyślał – Potem
łatwo się wśliznę.

Sen przyszedł szybko, jak niemoc słodka.
Tulił go, gładził zmierzwioną brodę
- śpij Jewgieniju, ja cię do środka
chętnie zawiodę.

Z nocnym oparem, z mgłą nad łąkami,
weszli bezgłośnie w chłód korytarzy.
Zamkowy zegar po zmierzchu zamilkł,
by nocą marzyć.

Zimny kominek, półmrok i pustka
- trwał mauretański pokój, gdzie wazy.
Jewgienij dalej szedł na paluszkach,
gdy cud się zdarzył.

Zobaczył damę, jak zeszła z płótna;
była przy oknie, skąpana w bieli.
Z nią, swoim blaskiem, widząc że smutna,
księżyc się dzielił.

Jewgienij podszedł, w ukłonie ugiął,
ujmując dwornie, wiotką dłoń pani.
Przy dźwiękach harfy tańczyli długo
- już zakochani.

Nad arboretum mrugały gwiazdy
i ożywały freski na ścianach;
aż zaczął wstawać dzień niewyraźny
- zorza pijana.

Zniknął Jewgienij, a Białej Pani
brak na obrazie i w całym zamku.
Może gdzieś w chmurach ujrzycie sami
parę kochanków?

[Leon Gutner]

Ten twój Jewgenij mnie rozwala Miszka.
Świetnie to wymyśliłeś i właśnie w takich formach lubię cię najbardziej .

Z uszanowaniem L.G.

[misza]

Jewgienij peregrynuje teraz po Wielkopolsce.

Serdecznie pozdrawiam, Leonie

[Stepanian]

O żesz ty, Misza. Mój ukochany Jewgienij. Piękniuśne to. Po myślniku na pewno duża litera? Pozdr.

[misza]

Pewnie, że mała litera. Dziękuję.
Jak zwykle
słonecznie Cię pozdrawiam

[Ewa Włodek]

oj, Miszko, Miszko, gdzie Wy się z tym Jewgienijem oprowadzacie! I po jakich on Cię manowcach wodzi - marzy mu się polmosowska "Biała Dama", bo winko za grosze - to żadne tam frajdy, a Tobie każe patrzeć i opowiadać, łobuz jeden!
A fajnie opowiedziałeś...

pozdróweczki i serdeczności dla Was Obu...
Ewa

[misza]

A właśnie, że nie. Jest taki zamek niedaleko Poznania: z portretem "Białej Damy",
z Salą Mauretańską, kolekcją antycznych waz greckich i z arboretum.
To tam zawędrował Jewgienij

[Gloinnen]

Domniemywam, że masz na myśli zamek kórnicki!

Ech, zamki! Jedna z moich dawnych pasji, którą ostatnio zaniedbałam, ale wciąż mnie fascynują! Im bardziej zrujnowane, tym ciekawsze, pełne tajemnic...

Wiersz bardzo mi się podoba - utrzymany w konwencji ballady. No i ze względu na ten osnuty legendami zamek...


Proponuję jedną zmianę:

Zamkowy zegar po zmierzchu zamilkł,
gdyż w nocy marzył.

"by nocą marzyć."

Tak lepiej - unikasz zestawu "zamilkł/marzył", oraz powtórzenia (w następnej zwrotce ostatni skrócony wers zaczyna się od "gdy".)

Pozdrawiam,


Glo.

[misza]

Czołem Elfico

Za odpowiedź należy się szóstka. Oczywiście - zamek w Kórniku.
Ta piękna, pałacowa rezydencja jest świetnie utrzymana.
U nas, niestety, przeważają jednak ruiny.
Piętno bezlitosnej przeszłości.

Z pomocy chętnie korzystam i dziękuję

Pozdrowionka

[skaranie boskie]

Jewgienij, jak zawsze, niezawodny.
Poleciłem go innym Użytkownikom, bo jest tego wart.
Pozdrawiam