na palentologów

[pietrek]

na paleontologów

ślady na piasku
banalne jak wierszyk
są
czy cmentarne tuje

lepiej odcisnąć
swe kształty w błocie

a nuż się kiedyś
ktoś dokopie

i może nawet
zhabilituje

[Sede Vacante]

Dość przewrotne przesłanie, jeśli brać na serio;)
Ślad w błocie porównywany, czy wywyższany ponad ślad na piasku kojarzy mi się z jakąś rewoltą, czymś nie do końca dobrym, ale takim, co na pewno przejdzie do historii.
Ilu dobrych ludzi przeszło na jej karty, a ilu złych? A ilu naprawdę złych?
Ja przesłanie widzę w ten sposób, choć może autorowi nie chodziło o to i nie tak dosłownie.
To już wielkie rozważane, czy pchać swój mały kamyczek ciesząc się tym co mamy dookoła, czy przesunąć skałę naruszając ekosystem, by kiedyś o nas mówili, czy nawet nas badali.
Odpowiedź nie jest oczywista, co to to nie.
I właśnie może wydaje się, że krytykuję, ale na odwrót.
Bardzo ważne pytanie zadane w w wierszu. Ile jesteśmy warci, a raczej ile chcemy być warci? Co jest dla nas najważniejsze? Jakie są nasze priorytety?
Wreszcie - czy potrafimy pogodzić się z przemijalnością? Czy chcemy? Czy powinniśmy?
Co trzeba zrobić, by pozostawić po sobie ślad i dlaczego raczej coś złego, jeśli, wydawałoby się, wystarczy paczka z napisanymi listami, czy tomik wierszy? Dokąd ten świat zmierza i co kiedyś będzie ekscytować naukowców?
Wszystko to oczywiście, jeśli przyjąć że owe ślady są czynami które właśnie mają przejść do historii, lub zniknąć w czeluściach czasu.
Bardzo dobra analiza społeczeństwa w tym wierszu zawarta. Więcej niż by się mogło wydawać. Na pewno pod głęboką dyskusję, ale nie pod "przelecenie oczami" po tekście i odlot na następne.

[iskierka]

wiersz jest piękny przesłanie również, bardzo mi się podoba jego lekkość w czytaniu
lubię takie wiersze

[pietrek]

dzięki iskierko

[skaranie boskie]

Chyba coś jest w tym odróżnieniu śladów na piasku od śladów odciśniętych w błocie.
Myślę, że interpretacja Sede wiele wyjaśnia.
Dobry wiersz, wzbudza nie tylko uśmiech, ale również refleksję.