słowo

[angel131]

rzucam o ścianę
skrzętnie ukryte
i pomalowane
na różowo,

gdy się roztrzaska,
może nie będzie miało
za wiele do powiedzenia.

[iskierka]

wiesz, jeśli mam doradzić to usuń te 2 przecinki
i tą kropkę

[Gloinnen]

Popieram iskierkę. Miniatura jest dobra i ciekawa, więc warto byłoby ją dopieścić. Interpunkcję w wersji szczątkowej raczej bym wywaliła z tekstu.

za wiele

Wydaje mi się, że bardziej precyzyjnie brzmiałoby "zbyt wiele".

Poza tym - interesująco.
Pomalowanie słowa na różowo kojarzy mi się po pierwsze z nieszczerością. Po drugie z pochlebstwami, podlizywaniem się. Mówimy o słodkich słówkach, nieprawdziwych, ale głaszczących cudze ego. Może być też mowa o słowach miłości, pięknych, czułych wyznaniach.

Peelka jednak buntuje się przeciwko temu, że z jej ust płynie sama słodycz. Jej nadmiar przecież każdemu szkodzi i przyprawia o nudności. Słowa słodkie przemienia w gorycz, w gniew. Mowa staje się narzędziem destrukcji. Cel jest jeden - mieć mniej do powiedzenia, czyli zamknąć sobie buzię na kłódkę, milczeć. Powściągliwość słowna ma być antidotum na wcześniejsze błędy - może nadmiar wyznań? Może rozczarowanie? A może po prostu chodzi o to, żeby mniej gadać, bo słowa są jedynie narzędziem słodzenia niemal w każdej sytuacji z życia wziętej.

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

amo - milczenie - złotem, jak to mówią...Jest tu myśl, jest refleksja, żeby jednakowoż ważyć słowa, miast gadać wiele, i bez treści, a może i nieszczerze...

Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[ks-hp]

Zbyt proste, zwłaszcza tytuł, a gdyby tytuł zmienić, to i treść nie miałaby mniejszego sensu. Tego nie lubię w poezji - kiedy tytuł jest ściśle powiązany z tekstem, żyje z nim w symbiozie, i bez nich ani jedna, ani druga część nie nabiera smaku. Temat w sobie jest prosty i trudno byłoby napisać coś odbiegającego od 'normy'. W każdym razie na pewno można. Ale to właśnie jest sztuka! Pozdrawiam.