U progu jesieni

[Gloinnen]

Tyle rzeczy się stało. Kto jeszcze pamięta?
Trasę gwiazd, co pomknęły ku ziemi - dym zasnuł.
Dawne zło wypłynęło z przestrzeni i czasu,
burze śpią. Wschód rozjaśnia codzienne zdarzenia.

Czasem tylko przestraszą w zmęczonych sonetach
strzygi. Ciało skute bliznami przykrywa pomału
jesień siwym woalem - przejrzystym jak całun.
Ciemność oddech wstrzymała. Ja mogę poczekać.

Już nie warto w kuferku gromadzić fałszywek,
choć na czarnych rewersach ból twarze wybija,
niczym Niobe - wśród zgryzot zbyt ciężkich - zastygłe.

Łzy i cienie układa noc w mandale. Za wybacz
hojnie płaci nadzieją. Wszak kiedyś przeminie
zima gniewu. A miłość jest zawsze cierpliwa.



____________________
Glo.

[semiramida]

"szlaki" zamień na "drogę".
Smutny i ładny zarazem:))) semi.

[Gloinnen]

Niezła myśl, semi. Dziękuję za przeczytanie wiersza.


Glo.

[Nicol]

Racja Glo i to jak zapisana ...
Cierpliwość Miłości mnie przerasta poprostu ...
Czasem myśle że nic tak nie wpada w przesadę jak Ona własnie ... a do tego wlecze nas za sobą w samotniczej jak wisielec łodzi ... ........

[Ewa Włodek]

jesień to taki czas, kiedy różne bilanse i podsumowania człowiek czyni, jakby już po apogeum życia, a przed chwilami spoczynku...Dobry nastrój w formie - bardzo, bardzo...

Mnóstwo serdeczności dla Ciebie, Glo...
Ewa

[iskierka]

to prawda, że miłość jest zawsze cierpliwa
nawet jest taka piosenka religijna
miłość cierpliwa jest, zawsze ufająca
wszystko potrafi znieść, wszystko oddać umie
życiu nadaje sens, każdego zrozumie

dobra rozmarzyłam się, świetny wiersz

[Leon Gutner]

Forma zbiega nieco po schodach obok Leona ale nastrój przedni i konstrukcja wiersza doskonała.
Uważnie i solidnie poprowadzone .
Radość czytania .

Z ukłonem L.G.

[e_14scie]

Musiałam się nauczyć czytać, odpowiednio sobie akcentując. Świetny melancholijny wiersz, Glo. Bardzo dobre przerzutnie i ten szal refleksji...
Kawał dobrej poezji (jak gdzieś ktoś już pisał)mówiąc nieco kolokwialnie.

[jacek placek]

Powiało nostalgią. Bardzo ciepły wiersz choć nie brak w nim ostrych cierni.

[Zola111]

Zaproponowałabym wyrównanie do trzynastki:

Dwa wersy wymykają się z wyliczalności:

strzygi. Ciało skute bliznami przykrywa pomału

proponuję bez "skute" i już będzie ok. (jest aż 15)

Łzy i cienie układa noc w mandale. Za wybacz

proponuję bez "noc". ( nie odbierze uroku, a zmieścisz się w trzynastce.

Poza tym - bardzo w moim nastroju i guście w ogóle.

Pozdrawiam sonet i Autorkę,