wrześniowość

[Miladora]

sięgnij ręką w schyłek lata po wrzosową kołysankę
na rozległe zbóż ścierniska tam gdzie rosa drży nad ranem
w chłodny lasów cień o zmierzchu nasycony snem bez pragnień
sięgnij ręką w indian summer

krajobrazy przed oczyma zbiorą wodę ze strumieni
zrubinieje głóg na miedzach zanim wrzesień zamknie bramę
posplatają się kolory bordo ochry ugru sieny
sięgnij ręką w indian summer

drzewa milczą chmurą liści gdzieś w gęstwinie krzyczą ptaki
zachód ściera barwy z nieba mchem podszyty drzemie kamień
czas powrotu – już na łąkach jesień mglisty snuje batyst
sięgnij ręką w indian summer

[iskierka]

mnie te powtórzenia rażą, no ale
czasami w wierszach powtórzenia nie przeszkadzają
ale tak fajnie się czyta i zgrabnie przede wszystkim

[Miladora]

mnie te powtórzenia rażą,

Powtórzenia są konieczne, bo to zmodyfikowana forma ronda, Iskierko.
A ja lubię eksperymentować.

Ale jak co, to możesz je opuścić i zostaną tercyny.

Buźka na dobre popołudnie z podziękowaniem.

[Sede Vacante]

A ja właśnie - co już pisałem kilka razy chyba - kocham ten styl w identycznym powtórzeniem, krótszy niż wersy powyżej.
Sam się za to nie zabiera, bo mogłoby nie wyjść, ale ten styl jest jakiś taki magiczny./ Nie wiem, jakiś "piosenkowo-przestrzenny", kojarzy mi się z jakąś hippisowską balladą.
W każdym razie, wielce mi się podoba. Dzięki Mila. Wróciłaś ledwo i już zamiatasz scenę

[skaranie boskie]

Wrześniowo, choć indian summer jeszcze latem pachnie.
W sumie to fajnie, jeśli potrafimy zauważyć uroki kończącego się lata. Często wkurza mnie marudzenie, że wrzesień to już jesień. Nawet moje ulubione "Lato z radiem" olewa ten piękny miesiąc. Niesłusznie.
Już Gałczyński zauważył, że "lato było piękne tego roku". A przecież ewidentnie o wrześniu pisał.

Dobry wiersz Miladoro.

[Miladora]

Dzięki, Sede - przyjacielu.
No i co Ci szkoda zacząć próbować?

Skarańku - wrzesień to miesiąc spod znaku Panny - jak mógłby nie być piękny?
Dzięki

Buziaki dla Was, panowie.

[Nalka31]

Skarańku - wrzesień to miesiąc spod znaku Panny - jak mógłby nie być piękny?

Oczywiście, że piękny miesiąc. Podpisuję się obiema łapkami, bo to i mój miesiąc.

Oj Miladorko, nie wiem jak to robisz, ale czarujesz. Ja wierszokleta przy Tobie mogę tylko bić brawo i wchłaniać obrazy.

[Leon Gutner]

Babie lato dwa .
Nic ująć .
Zadziwia mnie swoboda z jaką wypisujesz podobne tematy .
To talent,

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

wrzesien - mój miesiąc, w końcu wrześniowa dziewczyna jestem. Pięknie "wrześnisz" Mila, a ten kamień mchem podszyty - cudeńkowy...

Pozdrawiam z uśmiechami...
Ewa

[coobus]

Wrześniowa kołysanka, to jest to co do mnie od razu przemówiło, żałuję że nie znam takiej, ale z drugiej strony... jako przybysz z krainy Jasnych Wrzosów powinienem ją mieć, znać, a jeśli nie to napisać. Może kiedyś podkradnę ten tytuł, jeśli pozwolisz (w zamian zadedykuję Ci jeden z moich wrzosowych wierszy)