Zapytam, odpowiem szczerze

[iskierka]

idol, mam jednego idola i jest moim bohaterem i autorytetem w jednym

Zabic, czy dac sie zabic? W jakiej sytuacji, w imie czego, w imie K/kogo.

powtarzam pytanie użytkownika 411

[411]

Iskierko, to strasznie mile, ze powtarzasz moje pytanie...
Byloby jeszcze milej, gdybys odpowiadajac na moje ostatnie pytanie przylozyla sie nieco bardziej. Prosilam o obszerna wypowiedz.
Postaraj sie prosze, w koncu zabawa ma na celu szczerosc i poznanie sie nawzajem. A potem, jesli nadal bedziesz chciala, mozesz powtórzyc poprzednie moje pytanie.

[iskierka]

odpowiedziałam szczerze, a dlaczego? bo mi odmienił moje życie
byłam na dnie,byłam o krok od nieszczęścia, wtedy pomyślałam o moim idolu
jakby było fajnie jakbym go odwiedziła
i teraz dodaje mi sił

[Sede Vacante]

Iskierko, będę kontynuował zabawę, jeśli odpowiesz na pytanie 411.
Jeśli mamy bawić się serio i sprawiedliwie, proszę, odpowiedz, lub nie podejmuj się, poczekaj na bardziej dogodne pytanie.
Kim więc jest twój idol? Jak się nazywa/ł?
Dlaczego?
Co zrobił takiego, że jest nim?
(nie traktuj tego jako atak. Ale zabawa ma sens, jeśli są zachowywane jej reguły).

Również zapraszam do zabawy inne, nie biorące w niej jeszcze udziału osoby.
Tymczasem czekam na odpowiedź i konkretne, interesujące pytanie.

[iskierka]

to smutna historia, ale odpowiem, bo to szczera zabawa
a więc mój idol to Patrick Swayze, zafascynował mnie od początku
swoimi filmami, tańcem itp
później, rzucił mnie chłopak, poczułam się samotna, zagubiona, wszyscy wokół się śmiali ze mnie i dokuczali mi
w tedy chciałam odejść z tego świata i o mało by nie doszło do tragedii
ale tak bardzo jeszcze chciałam go zobaczyć że nie zrobiłam tego
modliłam się nawet by się nie obudzić to smutne, ale prawdziiwe
do dziś mu jestem za to wdzięczna

[Sede Vacante]

Ale jak ci pomógł?
Filmami? Muzyką?
Chciałaś zobaczyć go na ekranie?
Czym konkretnie ci pomógł?

I nie zapomnij zadać pytania, by zabawa trwała.

[iskierka]

chciałam zobaczyć go na żywo

Zabic, czy dac sie zabic? W jakiej sytuacji, w imie czego, w imie K/kogo.

[Sede Vacante]

W obronie rodziny, jeśli ktoś chce - dosłownie - zabić, lub w jakiś drastyczny sposób skrzywdzić (nie chodzi i naliczenie dodatkowych odsetek kredytu, tylko skrzywdzenie, typu zaatakowanie, chęć pozbawienia życia itp.)
Podczas wojny - jeśli już wybuchnie - w obronie życia, oraz w pewnych sytuacjach (jeśli to będzie uzasadnione przez pryzmat patriotyzmu) w obronie ojczyzny.
Nie jestem zwolennikiem wojen. Lecz nie mam tez na nie wpływu. Jeśli jakiś kraj najechałby moją ojczyznę, a moim członkom rodziny groziłby zbiorowy gwałt, tortury itp.
Lub byłaby groźba odebrania krajowi niepodległości, a wojna nie toczyłaby się z winy naszego kraju.
Generalnie walka z najeźdźcą.
Jeśli mi miałaby grozić śmierć i mógłbym tylko albo zginąć, albo zabić - bez zmrużenia okiem.
Jak ktoś chce być męczennikiem w imię jakiegoś skur...który postanowił być bandziorem i odbierać ludziom życie - proszę bardzo.
Każdy kto chce pozbawić cię życia, musi liczyć się z tym, że masz prawo do obrony.
Ludzie, którzy dokonują zamachu na życie innych nie są dla mnie godni własnego życia.
Więc w obronie siebie i bliskich - powieka by mi nie drgnęła.
Nie jestem typem męczennika w imię biernego wspierania bandytyzmu.
Mogę dostać po ryju - i zdarzało się - i dla świętego spokoju, lub z braku szans na obronę, gdy nie mam przewagi, odejść ze spuszczoną głową (kilka miesięcy temu nawet "przekopało" mnie czterech kiboli. Przyjąłem ciosy i odszedłem)
Ale jeśli wiem,że mogę zginąć, zrobię wszystko, żeby przeżyć - bo atakujący nie są świętymi krowami. Atakujesz - możesz zostać zaatakowany.

Moje pytanie:

Kara śmierci dla ludzi, w stosunku do których nie ma najmniejszej wątpliwości, że są winni (nie bierzemy pod uwagę domniemania, tylko ewidentną winę, jak na przykład " na gorącym uczynku", nagranie z kamery, zdjęcie zbrodni, przyznanie się do winy. Ewidentna wina, bez opierania się tylko na zeznaniach świadków).

Wielokrotni mordercy, gwałciciele, zbrodniarze wojenni, wszelkiej maści zwyrodnialcy.

Proszę o konkretne odpowiedzi, bez rzucania jednego słowa. Niech to będzie rozmowa:) Choćby jedno zdanie uzasadnienia, jeśli już nie dłuższa wypowiedź.

[411]

Zdecydowanie.
Oczywiscie, gdy nie istnieja najmniejsze watpliwosci. Posprzatac, umyc rece i isc na spacer.

Nie jestem zwolennikiem zabijania dla sportu. Ale nie jestem tez idealista, a tym bardziej tzw pacyfista/ka. Nie znaczy to jednak, ze blizej mi do Starego Testamentu i oka za oko, zeba za zab. Nie. Nie rozumiem jednak, nie popieram i nie zgadzam sie z czym, co madre glowy nazywaja resocjalizacja, chociaz akurat to ma jeszcze jakas (minimalna) szanse bytu. Natomiast absolutnie nie zgadzam sie, by jakies dwunozne bydle bylo utrzymywane z podatniczych, ciezko zarobionych pieniedzy do konca swego nedznego zycia. "Nie stworzyles - nie zabijaj". Racja, ale to dziala w kazda strone. Najpierw bydle dokonalo dziela, potem ja. I niech mi nikt nie zarzuca, ze czyniac jak bydle, tez jestem bydleciem. Nie jestem. Jestem sprzataczem. Ktos musi.

Moje pytanie bedzie pewnie mocno bulwersujace, ale mimo to je postawie. Jesli posunelam sie za daleko - moderacja zadziala.
Adolf Hitler. Geniusz, czy demon?

[Gloinnen]

Aż musiałam się zalogować.

Zakładam, że słowo "geniusz" odnosi się do cech umysłu, a nie na przykład etycznych. Więc powiem - tak, geniusz. Albo - jedno i drugie jednocześnie - genialny demon, czy demoniczny geniusz, tak chyba to należy uściślić. Trzeba jednak mieć w sobie niezwykły talent, umysł pracujący jak szwajcarski zegarek, oraz coś co z geniuszem się wiąże - natchnienie - aby zmanipulować tak ogromną rzeszę ludzi, rządzić ich sumieniami, przekonać do swoich wizji (geniusz to także wizjonerstwo), stworzyć system kształtowania mentalności ludzkiej działający bez zarzutu...

Moje pytanie - czy prawdę historyczną należy zapomnieć czy pamiętać i przekazywać dalej?