Zagubienie, zaplątanie.

[Gloinnen]

I znów mówię: Nie było i nigdy nie będzie!
Stać się miało gdziekolwiek i już się nie stanie!
B. Leśmian.



Według przysłowia - czyni cuda.
Wzięłam do serca głupią wiarę.
Wieczór rozpłynął się w iluzjach;
z zapartym tchem - oczekiwanie
jedynym cudem
było dla mnie.

Bo przecież przyszłość wciąż niepewna,
nadzieja chłodem z rąk umyka;
ścieżka, splątana w snach i cieniach,
nie wiedzie jeszcze do powitań,
wśród gniewnych deszczy
wolno znika.

Wiatr z chmur buduje szare wieże,
i szumem pootulał jodły.
Wszędzie - daleko. Do dziś nie wiem,
jak znów przywołać czas pogodny,
jak srebrną bramę
znów otworzyć.



____________________
Glo.

[skaranie boskie]

Czyżby zwątpienie?
A podobno wiara ugruntowana jest niepodważalna.
Ale to dobry znak, wątpliwość bowiem świadczy o posiadaniu cennego daru - rozumu.
Dobry wiersz, sprawnie napisany i porusza się wokół niełatwych dylematów.

[e_14scie]

Lubię Twoje rymowane, Glo. Masz tę lekkość w wyrażaniu ważkich tematów i czasem umiejętnie balansujesz na krawędzi patosu, ale go omijasz.
Warsztat, jak marzenie.

[Leon Gutner]

Nie będę kopał w treści .
Autorka z pewnością ma powód aby napisać wiersz o tym o czym napisała .
Bardzo podoba mi się taka poetyka i chyba powoli przyzwyczajam się do formy .

Z przyjemnością L.G

[Gloinnen]

Dziękuję Wam.


Skaranie, nie o kryzysie wiary tu mowa.
Niestety - bardziej banalnie - o zawiedzionej nadziei...

Ewo, dziękuję również, co do warsztatu - parę rzeczy mi jeszcze nie pasuje, na przykład jeden podły rym...

Leo,
Powód do pisania zawsze się znajdzie!

Pozdrawiam,


Glo.

[Sokratex]

Wiatr z chmur buduje szare wieże,
i szumem pootulał jodły.
Wszędzie - daleko. Do dziś nie wiem,
jak znów przywołać czas pogodny,
jak srebrną bramę
znów otworzyć.

Nastrojowo, pięknie. A czas chmur dopiero przed nami... kiedy przyjdzie, srebrne jodły pokażą drogę.

[iskierka]

Lubię Twoje rymowane. no ale nie wolno wątpić
trzeba wierzyć

[coobus]

Świetny utwór, dobrał się bardzo łatwo do mojej wrażliwości, znalazł tam gniazdko dla siebie. Szczególnie trzecia zwrotka robi wrażenie. Twoje zdrowie

[Nalka31]

Oj jakieś faktycznie zaplątanie w tym wierszu się wyczuwa. I jest klimat, i prawda. Podobaśnie.