Plantami

[Ewa Włodek]

Zielony dach szeleści, wykąpany w deszczu.
Pod stopą - rozpryśniete, zdeptane miraże.
Szybkie, niesforne krople po alejce pleszczą.
Masz takie ciepłe ramię. Czuję je? Czy marzę?

Chronisz mnie przed potknięciem pewną, mocną ręką,
mimo to smutek utkwił w gardle szorstką bryłą.
Już wchodzimy na schody, zaraz zamki szczękną.
Byłam kiedyś przy tobie? Nigdy mnie nie było…

[Gloinnen]

Chronisz mnie przed potknięciem pewną, mocną ręką,
mimo to smutek utkwił w gardle szorstką bryłą.

Jakby to był mój wiersz, przeszkadzałoby mi powtarzanie się podobnych form składniowych na końcu dwóch wersów z rzędu... "ręką/bryłą"...

"Witraże" są dość oklepane.

Spodobało mi się za to poczucie nierealności, emanujące z wiersza. Spacer Plantami staje się - być może - punktem wyjścia do wspominania dawnych czasów, dawnego szczęścia. Peelka jedynie w wyobraźni przenosi się do minionych chwil, czuje przy sobie urojoną bliskość ukochanego. Tęskni, pragnie, a jej emocje tworzą wyimaginowane obrazy, niemal namacalne...
Na chwilę ulega iluzji, złudzeniu - deszczowe zamglenie sprzyja snuciu marzeń na jawie... Pogoń za miłością wydaje się wówczas taka rzeczywista... i nieuchronna też...

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

Jakby to był mój wiersz, przeszkadzałoby mi powtarzanie się podobnych form składniowych na końcu dwóch wersów z rzędu... "ręką/bryłą"...

"Witraże" są dość oklepane.

i masz 200 procent racji, Glo!!! Dzięki dzięki za zwrócenie uwagi - dopracuję, bo po jakie licho mają się po tekście pętać niedoróbki.
Zaś interpretacja - bardzo mi się podoba, wprawdzie nieco inny sens miałam na uwadze, ale - summa summarum - nie bardzo on odbiega od odczytanego przez Ciebie. A poza tym - dowolność interpretacyjna - to jest to!!!

Bardzo się cieszę, że wstąpiłaś, i dziękuję za dobre, mądre i konstruktywne słowo. Mnóstwo serdeczności wysyłam...
Ewa

[iskierka]

ciekawy wiersz

[coobus]

Nostalgia i tęsknota. Jakaś magia wrześniowej nocy... ładnie ją przenosisz w słowach. Już się przyzwyczaiłem do Twoich zwrotek trzylinijkowych, a tu tym razem pełne, dojrzałe, jak te tęsknoty. Ujmujące

[Ewa Włodek]

Już się przyzwyczaiłem do Twoich zwrotek trzylinijkowych, a tu tym razem pełne

ooo, Coob, przecie ja róznorakie formy - że tak rzeknę - uprawiam, więc i pełne, czterowersowe - też. I nawet z większą iloscią strof mi się zdarza, czasami...Choć z drugiej strony - te trzywersowe jakoś mi szczególnie konweniuja, bo lubie "krótkie, żołnierskie słowa"...

Bardzo się cieszę z Ciebie u siebie, i dziekuje Ci za miłe, dobre słowo...Moc serdeczności dołaczam...
Ewa

[Leon Gutner]

Leo- zdaniem wracasz do formy dobrej formy - twórczej .

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

Leo- zdaniem wracasz do formy

takie Twoje zdanie, Leonie , cieszy mnie niebywale...

Cudnie Ci za nie dziekuję i mnóóóstwo serdeczności wysyłam...
Ewa

[SamoZuo]

Marzenie o aniele lub jakimś fantstycznym partnerze? Nastrój deszczowy, potęgujący melancholię, tęsknotę...


Pozdrawiam

[Ewa Włodek]

Marzenie o aniele lub jakimś fantstycznym partnerze?

raczej - wspomnienie, Zuosiu, i bynajmniej nie anioła... A że fantastyczny - ooo, tak...

Dziękuję Ci, że wstąpiłas, poczytałaś i powiedziałaś słówko...Mnóstwo serdeczności wysyłam...
Ewa