wielka szara woda

[coobus]

odpłynęłaś w zadumie
w okno zapatrzona
pod żaglem wypełnionym wciąż słabnącą wolą
a w oczach wielka woda gniewem wypełniona
morze martwe do granic nasączone solą

za oknem słodkie pyłki kwitnących topoli
deszcz figlarnie na liściach rytm życia wybija
a tutaj chora cisza
cisza która boli
a tutaj chora pustka
pustka co zabija

za oknem śpiewa pijak
czyjeś dzieci płaczą
na chodniku kałuże w górze ptasi taniec
a tu chore czekanie nie wiadomo na co
wciąż jeszcze niby życie
a już umieranie

za oknem
za tym oknem skutym białą ramą
są inne oceany kuszące urodą
niby bliskie a przecież odgrodzone tamą
szybami oddzielone
wielką szarą wodą

kiedyś jeszcze odpłyniesz pod bryzą tęczową
pod żaglem wypełnionym szczęściem i spełnieniem
pod słońcem uśmiechniętym wysoko nad głową
na innym oceanie
ku świeżym marzeniom