Za-palnik

[Gloinnen]

Zamiast fresków – wydruki. Podróbka człowieka.
Zawieszenie. Negatyw przewinień i cieni.
Z kart pamięci odtwarzam ukradkiem – noc w pętli,
by minione wróciło po nowe znaczenia.

W bramach miejskich ogrodów – ekspiacja. Daremna.
Żal jest dobrem publicznym, ogólnodostępny,
między wczoraj a dzisiaj – no comment. Rozdźwięki.
Grę skończono przed czasem. Zamknięta szulernia.

Status quo – to twój azyl. A gniew – jak monolit.
Możesz na nim zbudować szafoty i wieże.
Przemilczane półprawdy przed tłumem odsłonisz.

Chociaż przestrzeń umowna – realne stracenie.
Kod dostępu do raju – najściślej strzeżony.
Symbol omnipotencji: ostatni raz – enter.



____________________
Glo.

[iskierka]

Droga Glo cóż mogę powiedzieć o twoich wierszach
są przecudne, zaczynam zastanawiać się, czy nie zostać
twoją fanką

[semiramida]

Smutny, ale prawdziwy. Wiem :))) semi.

[Leon Gutner]

Rzeczywiście lubisz bawić się formami .
To szczęśliwy zbieg zdarzeń dla stałego czytelnika .
W tym wypadku ciekawość umiera ostatnia a ja jestem zawsze ciekawy co też tym razem ( i jak ) Glo zapisze .

Z ukłonami L.G.

[SamoZuo]

Bardzo dobry wiersz.

Pozdrawiam

[skaranie boskie]

To dobry sonet.
Co prawda klasyczna forma niekoniecznie dobrze koresponduje z kwintesencją nowoczesności, zawartą w treści, jednak wzbudzone wierszem przemyślenia zmuszają mnie do określenia go mianem dobrego. Może powinienem wypić za nowoczesność?

[Gloinnen]

Za nowoczesność!

wzbudzone wierszem przemyślenia

Ciekawe jakie?

[coobus]

Sonet zakończony klawiszem enter, a więc sonet na miarę XXI wieku. Minione wraca po nowe znaczenie. Czasami zostaje komenda reset, ale to ostateczność. Ładny ten sonet

[skaranie boskie]

Ciekawe jakie?

A choćby takie, o jakich wyżej napomknął Coobus.

[e_14scie]

lepiej jak nic nie napiszę, żebyś mnie znowu nie posądziła o pełną cukiernicę