Przejście ( z cyklu "Noc polarna")

[misza]

Na moście samobójców latarnie świecą za dnia.
Chodniki tak, jak wszędzie, wytarte są i szare.
Wiatr fruwa nad asfaltem na gazetowych żaglach,
przesuwa pionki petów na planszy trotuaru.


Na dole jakieś składy, lśni torów gęsty krwiobieg.
Na przemian gasną światła - czerwone, potem białe.
Tak, jakby sędzia w masce ocenić chciał odpowiedź,
nim jeszcze zdąży przebrzmieć, zadane w mrok pytanie.


Przychodzą smutni ludzie o różnych porach roku
- godzina, dzień tygodnia, też nie są wyznaczone.
Podchodzą zamyśleni do przejścia bez powrotu,
bo przecież dobrze wiedzą, że przyszła na nich kolej.

[semiramida]

Fantastyczny nastrój:))) Też bym tak chciała:))) semi.

[iskierka]

piękny ten twój wiersz

[Ewa Włodek]

Miszko, Ty jak zwykle - głęboko...Ech, te światła wzywające nas, bez wyjatku, przed sędziego w masce, i to przejście - w jedną stronę...
Kapitalnie zobrazowałeś, a nastrój stworzyłeś, że dreszcz...

Pozdróweczki serdeczne, z uśmiechem...
Ewa

[misza]

Semiramido

Iskierko

Ewo Szóstka

[Leon Gutner]

Oto i jest poezja .
Oto i jest to o co chodzi w poezji - przynajmniej Leonowi .

Z podziwem ogromnym L.G.

[misza]

Pozdro, Leonie!

Miłej soboty i niedzieli

[Gloinnen]

po tym moście

"pośród przęseł"? ---> żeby nie powtarzać "moście"? Ale może to za bardzo techniczny termin? sama nie wiem. Do rozważenia jeszcze...

Na dole jakieś składy, lśni torów gęsty krwiobieg.
Na przemian gasną światła - czerwone potem białe.

"Na/Na" ---> ""poniżej jakieś składy"

czerwone potem białe.

"czerwone, potem białe." ---> brakuje przecinka.

odpowiedź,
nim dobrze wypowiedział, zadane w mrok pytanie.

"odpowiedź"/"wypowiedział" ---> do kitu.

"nim przemierzyło przestrzeń zadane w mrok pytanie" ---> to tylko moja zabawa, pomyśl sam, bo przecież tu powinna być Twoja metafora.

Przychodzą smutni ludzie o różnych porach roku
- godzina, dzień tygodnia też nie są wyznaczone.
Podchodzą zamyśleni do przejścia bez powrotu,
bo przecież dobrze wiedzą, że przyszła na nich kolej.

Po pierwszym wersie dałabym średnik. Początek drugiego - bez myślnika, przesunęłabym go za "tygodnia":

"Przychodzą smutni ludzie o różnych porach roku;
godzina, dzień tygodnia - też nie są wyznaczone.

"Przychodzą/"Podchodzą"

"Zbliżają się w zadumie do przejścia bez powrotu"???

"bo przecież dobrze wiedzą" - jakoś tak nie teges... Ale wiesz, misza, to raczej już kwestia bardzo subtelna. Końcówka powinna walić po oczach. Powyższe jest nijakie. Napisane ze szkolną poprawnością, ale płaskie. Zmetaforyzowałabym głębiej.

Np.

"Już wiedzą. Niebyt czeka. I na nich przyszła kolej."

Tu też powinieneś wstawić coś swojego, ja roboczo upchałam mój ulubiony "niebyt". Mam nadzieję, że wiesz, o co mi chodzi. O otwarcie jakiegoś niepokojącego okienka, nowego wymiaru w poincie.

Klimat wiersza - wspaniały!

Pozdrawiam,


Glo.

[misza]

Czołem

Fachowych rad, uwag i pomocy
nigdy nie za wiele.

Pozdrowionka na niedzielne popołudnie

[witek kiejrys]

bardzo podoba mi się ten wiersz.

pozdrawiam serdecznie