No escape

[coobus]

W płaszczyźnie czasowej współgra z datą 17 września, nie wiem, być może tak zamierzałaś. Powtórzę po poprzednikach: i treśc i forma zachwyca. Kolejny kwiatuszek ode mnie w dowód uznania

[Liliana]

Później chmury strzaskaną nadzieję otulą,
każąc szukać w upadku - przebłysków i świtań,
nawet jeśli iść naprzód przez pustkę - tak trudno.


Dobrze to ujęłaś, Glo - nawet z nagorszego upadku można się podnieść,
trzeba tylko umieć dostrzec światełko, które nas poprowadzi,
albo mieć przyjazne ramię, na którym można się oprzeć.

Kiedyś czytałam, że jeżeli jest już tak żle, że nie może być gorzej, to dobry znak - będzie tylko LEPIEJ.

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Iskierko - .

Coobus - zbieżność dat przypadkowa. Wiersz nie miał mieć wymiaru historycznego lecz uniwersalny. Chciałam pokazać - uch, zabrzmi to strasznie patetycznie - miłość zwyciężającą wyrządzone zło, wybaczającą, triumfującą nad krzywdami i okrucieństwem świata.

Miłość, która też nadaje sens w życiu, pozwala mieć nadzieję na to "światełko".

Liliano - masz rację.

Wszystkim serdecznie dziękuję,


Glo.