zamykanie lata

[coobus]

Wiatr podrzuca, wariacką pętlą,
złote liście na szare balkony.
Wieczór taki nijaki i smętny,
noc bezgwiezdna,
świt mgłą otulony.

To jak smutne westchnienie dzwonu,
co dni letnich obwieszcza już koniec,
w aureoli liściastych lampionów
i w ogrodów niskim pokłonie

Nadszedł czas wysunąć szufladę,
złożyć letnie dni pośród fotek
i zasuszyć w pamięci bladej,
i przechować na dnie, na potem.

Ledwie wczoraj na dzikiej plaży…
dziś ten dzień tak odległy, daleki,
już nie umiesz odtworzyć jej twarzy,
ledwie wczoraj…
a przecież wieki.

[e_14scie]

a te wieki jak wieka od trumny
zasłaniają złocistość bursztynów
czas brunatny czas smutny
i trudny
niełaskawy dla minut
w przedzimiu

fotografie skruszeją uśpione
jak wspólnicy grypowej niedoli
jak dopłynąć jak dobiec
po lodzie
kiedy słowik
pobłądził

[iskierka]

świetny wiersz, bardzo mi się podoba całość

[Leon Gutner]

Sorry - ja nie wiem ale mam ogromną słabość do tego stylu do takiej poetyki w twoim wykonaniu szczególnie Coob .
To groźne .
Jak kiedyś przestaniesz tak pisać mogę się do ciebie innego nie przyzwyczaić .

Bardzo

Z uszanowaniem L.G

[Ewa Włodek]

Ledwie wczoraj na dzikiej plaży…
dziś ten dzień tak odległy, daleki,
już nie umiesz odtworzyć jej twarzy,
ledwie wczoraj…
a przecież wieki.

no, i to jest kwintesencja upływu czasu, Coob...Wszystko mija i blaknie w pamięci...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[coobus]

e_14scie: Fajnie to ujęłaś:

...fotografie skruszeją uśpione
jak wspólnicy grypowej niedoli
jak dopłynąć jak dobiec
po lodzie
kiedy słowik tak smętnie
p... pobłądził


zdaję sobie sprawę, że to moja wyobraźnia tak p..., pobłądziła, znaczy się... tak się czasem kończy poszukiwanie rytmu, myślę, że wybaczysz

Leo: niezależnie od deklaracji, coobus jest jaki jest, i chyba taki już zostanie. Miło mi

Ewo, Iskierko: Wszystko mija i blaknie w pamięci, to prawda. Piszemy tu coś dla zabicia czasu, nie myśląc o tym, że to czas nas zabija. Tako rzecze oswojony z czasem (tak mu się wydaje) Coobus