przed burzą

[coobus]

zawodził z niepokoju staw
i posmutniało słońce
i dał się słyszeć szelest traw
ich niespokojny koncert

ścieśniły szyki tataraki
w pragnieniach wydziczałych
i chóru dały popis taki
że drzewa aż zadrżały

pod groźnym niebem brzegi białe
ściemniały w jednej chwili
i dygotały całym ciałem
i ptak spłoszony kwilił

a wiatr zniszczenia podjął dzieło
z błyskawic armią całą
aż niebo pękło
i runęło

po chwili zmartwychwstało

[semiramida]

Gratulacje! Ekspresja na medal! :))) semi.

[Nalka31]

Udało Ci się zbudować napięcie. gratulacje.

[Leon Gutner]

Jestem zadurzony klimatem tego wiersza .
I zaczynam się do zadurzeń owych przyzwyczajać .

Z podziwem L.G.

[iskierka]

Mocny, bardzo mocny. Na mnie zrobił naprawdę przeogromne wrażenie.
Zakończenie powala, jest mocne, silne... Po prostu.. Mi brak słów.

[Ewa Włodek]

jest eskalacja, jak ta lala, Coob! Bardzo ekspresyjnie. Poczytałam z ogromna przyjemnością...

Pozdrawiam najserdeczniej...
Ewa