Prywatna wiadomość

[Gloinnen]

Czas bezpański. Mgłami czekanie się wlecze.
Pustą flaszkę pamięć napełnia wiśniówką.
Jesień nagie drzewa w przymrozki ubrała.

Rozłączeni. Logout. Drga cisza w eterze.
Złe przeczucie nagle. Już więcej nie wrócą
wspólne chwile. Wieczór podchodzi do gardła.

Nigdy nie sądziłam, że tęsknot zabraknie.
Jak cię szukać offline? Splątały się wizje.
Jak przywołać? Szepty po drodze spłonęły.

Pośród mrzonek dłużą się dni ponad miarę.
W niepodzielnej pustce kolejny link ginie.
Samotnością wita mnie chłodny październik.



____________________
Glo.

[Liliana]

Witaj, Glo!
Widzę, że coraz częściej piszesz rymowane.
Piękny wiersz! I jakie rymy!

Pozdrawiam. Liliana

[Gloinnen]

Dziękuję.

To prawda, polubiłam rymowanie. Kiedyś wydawało mi się, że to dla mnie zbyt wysoka półka. Dziś próbuję swoich sił i na tym polu.

Miło, że zajrzałaś.

Pozdrawiam.


Glo.

[iskierka]

Piękny wiersz! I jakie rymy!
Oh, Glo, chciałabym tak pisać jak ty
no, ale marzenie z ciętej głowy nie?

[Gloinnen]

To w kontekście tej ŚCIĘTEJ głowy.

A tak całkiem poważnie...

Ucz się i pracuj, a dojdziesz do celu,
bo takim sposobem doszło już wielu.

[iskierka]

Ucz się i pracuj, a dojdziesz do celu,
bo takim sposobem doszło już wielu.

Tak, znam to, może to rzeczywiście się sprawdza

[Ewa Włodek]

jakby podwójna ta samotność peelki: i peel w eterze, więc - by nie rzec - eteryczny i taki więcej bezcielesny, a do tego zamilkł, zacichł...Był? Nie było go? Tak czy siak - wiśniówka...Ech, te relacje sieciowe...

Spodobał mi się i nastrój, i forma...
Pozdróweczki serdeczne...
Ewa

[Leon Gutner]

Jeśli rymowanie dla ciebie Glo to wysoka - zbyt wysoka półka to ty sobie z przyjemnością z tej półki w dół spoglądasz .
Ładnie o samotności z perspektywy internetowej .
Myślę że brzmi to wszystko znakomicie .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Wszystko cacy, jak napisano wyżej.
Z jednym się nie mogę zgodzić, choć wynika ono z mojej subiektywnej oceny.

I jakie rymy!

Cóż, koń jaki jest, każdy widzi. Problem w tym, że niektórym bardziej podoba się żyrafa.
Pomimo podręcznikowej kwalifikacji do asonansów, dla mnie to nie rymy.
To jednak w niczym nie umniejsza wartości i urodzie wiersza, który jest mi bliski treścią i zmusza do refleksji.

Za samotność też można, nawet tę wirtualną.

[Gloinnen]

Dziękuję wszystkim.


Skaranie, co tu zrobić, żeby ukontentować Twój gust poetycki?


Glo.