Camera obscura II

[Gloinnen]

Sztuczne światy gościnnie otwarte;
jeden, drugi, tysięczny.
Ciągle gnasz w nieskończoność.

Możesz stać się, kim zechcesz. Zaszalej!
Ekran w oczach się srebrzy.
zmieniasz stronę za stroną.

Wiele twarzy. A żadna prawdziwa,
newsy, wiersze plus śmieci;
jak złudzenie optyczne.

Schizofrenia łączami przepływa,
system znów się zawiesił.
Szybki restart pod bimber.

Cała prawda o raju cyfrowym:
raz spierdalaj raz przebacz.
Na osłodę - uśmieszek.

Anonymous do Hinnom strącony.
Krew po karku spłynęła,

nigdy więcej

człowiekiem.



____________________
Glo.