bez szczypty soli

[skaranie boskie]

Glo wskazała kilka mankamentów.
Ja zauważyłem jeszcze kilka inwersji, moim zdaniem dających się zastąpić.
Klimat zdecydowanie twój, ale ten wiersz mógłby być lepszy...

Nie znaczy to, że jest beznadziejny. Jest przeciętny.

A dwuwers, zacytowany przez Glo - miodzio.

[Julka]

Podoba mi się przemienny rym,
to taka dodatkowa trudność.
A treść - enigma nowych czasów
Pozdrawiam

[Nicol]

ano, prawda, Nicol, bywa i tak, jak piszesz. Cóż, życie krótkie jest, więc pal diabli skrzydła - odrosną...

Pozdrawiam ciepło...
Ewa

pytanie tylko czy każdemu...


Dodano -- 13 paź 2012, 21:40 --

Erotyk śliczny,
chociaż Misza reprezentuje tę drugą stronę
i gustuje wyłącznie w kobiecych ramionach.
A skrzydła, naprawdę odrastają

może to zależy czy złamane czy wyrwane czy tylko lekko opalone...
Chociaż kto wie ... Od jakich szczegółów zresztą to zależy...

Dodano -- 13 paź 2012, 21:41 --

prawda, Nicol, bywa i tak, jak piszesz
święta prawda

bywa ... To łagodnie powiedziane ...
Ale dobra

Dodano -- 13 paź 2012, 21:43 --

w męskich ramionach drzemie moc
przytuleń obiecanych lekko

fakt, obiecują nam te chłopy nieraz, obiecują,

pozdrawiam

mają gest
Nie ma co

Dodano -- 13 paź 2012, 21:46 --

Odwieczny konflikt serca i rozumu, któż go nie zna... tylko że nie każdy potrafi go tak wdzięcznie opisać.

dzięki za wiarę w ten wdzięk ...
Słowa są jak klocki w kilkunastu kolorach i rozmiarach ... Kombinacji bywa sporo

Dodano -- 13 paź 2012, 21:49 --

"przytulenia", "płomienny", "serce", "żałość", "żar", "skrzydła", "tęcze", "motyl"...
Poza sprawnością pióra (dobry rytm, przyzwoite rymy) - treść oparta na zajechanych motywach.
Ale może ja się czepiam. Sama też nieraz pojadę takimi. Bo przecież i tak będziemy pisać o namiętności, o tęsknocie za bliskością, o chwilach rozkoszy w ukochanych ramionach, które wydają się nieraz takie krótkie, destrukcyjne. Za przelotne uniesienie płacimy "zniszczeniem skrzydeł". Stany ducha wywołane powyższym są niezwykle wierszotwórcze.

Właśnie. Paradoksalnie, choć próbuję sobie wmówić, że kicz, wyświechtane i patetyczne obrazy, itd. - najbardziej podoba mi się - mimo wszystko - dwuwers:

jak motyl spadasz w żar i szron
a te bezgłośnie niszczą skrzydła

jak zawsze sporo racji przynosisz ze sobą Glo
Zaliczmy to w poczet cyklicznej słabości bardziej duchowej niż cielesnej


Bądź tu człowieku mądry i komentuj należycie.



Glo.

Dodano -- 13 paź 2012, 21:52 --

Zaliczmy to w poczet cyklicznej słabości bardziej duchowej niż cielesnej


Dodano -- 13 paź 2012, 21:54 --

Ja bym napisała - skowycze

też się nad tym mocno zastanawiałam ... ale...

Dodano -- 13 paź 2012, 21:56 --

ty widzisz niebo siedmiu tęcz
i ślesz mu wszystko czym cię czyni
skowyta z żalu drugi brzeg
choć w niczym przecież nie zawinił

Całość calusieńka .
Ty Nicol do spółki z Coobem wlewacie wersami w Leona nektar pełen znakomitych odczuć i sprawiacie że czerpię ogromną satysfakcję z czytania .
Ostatnia strofa - majstersztyk .

Z podziwem L.G.

znakomite odczucia Leona zawsze będą mile przeze mnie widziane


Dodano -- 13 paź 2012, 22:00 --

hm... czyżby przestroga...

A.

raczej refleksja po przeczytaniu jednego z wierszy zamieszczonych przez kogoś ... może być i przestroga jeśli nie swoista prawidłowość tylko...

Dodano -- 13 paź 2012, 22:02 --

Glo wskazała kilka mankamentów.
Ja zauważyłem jeszcze kilka inwersji, moim zdaniem dających się zastąpić.
Klimat zdecydowanie twój, ale ten wiersz mógłby być lepszy...

Nie znaczy to, że jest beznadziejny. Jest przeciętny.

A dwuwers, zacytowany przez Glo - miodzio.

zostawmy w tej szufladce bez uszczerbku żadnego


Dodano -- 13 paź 2012, 22:05 --

Podoba mi się przemienny rym,
to taka dodatkowa trudność.
A treść - enigma nowych czasów
Pozdrawiam

niech będzie i enigma rym się sam wprosił... Zostawmy mu trochę samowolki...