było nie minęło

[Gloinnen]

przepływasz setką pustek
od jutra
do wczoraj
zbaczając z tematyki
w kruchość dawnych przemian

wśród wspomnień skrzypi szafot
jak na złość - wciąż kochasz
choć w dłoni zalśnił sztylet
a w oczach
vendetta

na kolanach pokornie sklejałaś
mozaiki
czerwone szkiełka
spazmy
łzy dawno obeschły

nie pozwolisz na kpinę
nie przerwiesz tej walki
słowa ścięte odeślesz
do kostnic
i wierszy

ty
zawsze taka dumna

niech nikt się nie zbliża

femme fatale z podłych rycin
w czarnej sukni z tafty

a może to ja jestem
skopiowana blizna

na klucz kolejny wątek
by ból
nic nie znaczył



10.10. 2012
____________________
Glo.

[Leon Gutner]

Tematycznie bez zarzutu .
Wszystko jest tak jakbym się tego chciał spodziewać .
I kostnice i wiersze
Tylko zapis jakiś taki - eksperymentalnie ciężki .

Ogólnie pozytywne wrażenie .

Z uszanowaniem L.G.

[atoja]

Jaką formę ma Twój wiersz
który płynie tak lekko, wymierza rytm i sięga głębin?

[coobus]

Zapis taki, jaki i ja często stosuję, nie każdy go trawi (pozdrawiam, Leo), to wiem, ale tak właśnie i ja wyczuwam melodię, potem się z tego tłumaczę. Nawet jak ktoś za chwilę poukłada ci ten wiersz w kostkę, to znów powiemy to, co już nie raz wcześniej - czytając ten wiersz na głos, złapiemy tę melodię, nieważne jak poukładana jest treść.
Jest w tym poezja. I znów to coś, co Cię uwiera. Ładny jest ten podskórny smuteczek.

[Gloinnen]

To żadna specjalna forma - po mojemu pobawiłam się wersyfikacją. Można czytać jak 3 strofy napisane trzynastką. Ale nie jest to sylabotonik, akcenty potraktowałam dość swobodnie, ze świadomością tego, że tekst będzie i tak inaczej rozpisany. Do niektórych takie rozbicie trafia, do innych nie.
Dzięki, coobus. Właśnie o tę melodię mi chodziło. A także o to, że nietypowy układ wersów pozwala niektóre elementy bardziej wyeksponować, nie giną w "uładzonych" linijkach tekstu. Można czytać z większą ekspresją.

Dziękuję Wam wszystkim za czytanie.


Glo.

[skaranie boskie]

Tym razem udało Ci się zachować rytm przy klikaniu enterem.
Ale ja i tak wolę trzynastozgłoskowiec.

Wiersz w twoim stylu, zarówno w formie, jak i w treści. Mocno rozpoznawalny.
Nie wiem, plus to jego, li minus. Może kiedyś będą o tym uczyć w szkołach?

[Nicol]

I zaciekawiłaś