za(baj)durzenie

[Gloinnen]

coś się święci na pościeli
snem zroszonej
dłonie uda włosy piersi
opium w głowie

precz pończoszki szelest halek
gaśnie światło
palce grają na atłasie
pizzicato

śmiech chce uciec przed północą
między fałdy
nim trociczki w ciemność wsączą
zapach ambry

czy to dotyk czy przeczucie
in extremis
krzyk rozerwał biel poduszek
raj na ziemi

aż mrok zatruł zmysły z wolna
bezszelestnie
przydymione szkiełka w oczach
jak dwa cienie

to już wszystko pusty pokój
pamięć pełna
a na jutro znowu opium
w gorzkich wersach



____________________
Glo.

[Leon Gutner]

I powiem tak :
Nic nie powiem bo dla mnie to brzmi jak absolut .
To mój ulubiony twój wiersz Glo .
I chyba nie trzeba tłumaczyć dlaczego .

Podziwiam L.G.

[iskierka]

od kiedy czytam twoje wiersze
są wspaniałe i ten też mi się podoba nic dodać nic ująć

[semiramida]

Zmysłowe to bajdurzenie:))) semi.

[coobus]

Pizzicato odebrałem z uśmiechem, tak mi to jakoś tu pasowało, a zupełnie na poważnie i refleksyjnie odebrałem gorzkie wersy jako opium. A całość z uznaniem, z podkarmioną wrażliwością
Do następnego wiersza, Glo...

[skaranie boskie]

Zadurzenie w koegzystencji z bajaniem.
Opowieść w tonacji pizzicato.
Jednoosobowa erotyka w wersji ballady rockowej, ze wskazaniem na - charakterystyczne dla utworów symfonicznych, zwiastujące finał uderzenie w fortissimo.
Podoba się, daje przyjemność czytania nieskażoną ponadegzystencjalną paplaniną, przeplataną zagadkami (nie)bytu. Bardzo dobrze. Trzy plus.

[atoja]

za(baj)durzenie jak muzyczne senne marzenie

[Abi]

hm...
nareszcie Glo, do przyjęcia w całości,
bez rwanych myśli, zastanowień na siłę...



A.