wiersz ponury

[witek kiejrys]

niby ok, ale drażnią nawiasy i treść w nich zawarta - uważam, że są zbędne.
psują msz ten wiersz,
pozdrawiam

[e_14scie]

Forma pasuje do treści,
grosz brzęczy i listek szeleści.

i Krabie

E

zaeksplodowałaś cudnie kobiecym przekornym wdziękiem

to uśmiech na dobry dzień

a Tobie

niby ok, ale drażnią nawiasy i treść w nich zawarta - uważam, że są zbędne.
psują msz ten wiersz,
pozdrawiam

dobrze, że niby

nawiasy zostają i moim zdaniem, nie są zbędne, ale nie muszę mieć racji

[Jabrzemski]

Zabawnie i lekko; z umiejętnie dodaną szczyptą goryczy.

[e_14scie]

Zabawnie i lekko; z umiejętnie dodaną szczyptą goryczy.

Ooo Jabrzemski odgrzebał

czy ?

dzięki

[Ania ayalen]

i dobrze ze odgrzebal,bo to jest boskie. Idealnie zrownowazone smaki.
Pisz wiecej, czesciej, Ciebie wierszem sie.juz nawet nie czyta a chlonie...nazywam to przystawaniem do oczu w odroznieniu od odstajacych. Absolutnie bosko przystajace

[Nicol]

Dzień mi się zaczął ciekawie między tym co ulotne a jednak do uchwycenia..

[e_14scie]

i dobrze ze odgrzebal,bo to jest boskie. Idealnie zrownowazone smaki.
Pisz wiecej, czesciej, Ciebie wierszem sie.juz nawet nie czyta a chlonie...nazywam to przystawaniem do oczu w odroznieniu od odstajacych. Absolutnie bosko przystajace

Miło
Dziękuję

Dzień mi się zaczął ciekawie między tym co ulotne a jednak do uchwycenia..

Jeśli za moją przyczyna, to cieszy
Dzięki

[Dante]

Śnieg z deszczem siąpi wściekle od rana,
słoneczko gdzieś za chmurą śpi,
a u mnie gęba wciąż roześmiana
bo do Ewusi piszę ten list.

A w liście – Ewuś moja jedyna
ja Ciebie zawsze..., no przecież wiesz,
ja tylko w Tobie..., ech, Ty dziewczyno,
tylko dla Ciebie piszę ten wiersz.

Lecz wybacz Skarbie, muszę być szczery,
miła Ewuniu wiarę mi daj,
róże zgubiłem gdzieś, do cholery
lecz po co róże, gdy wkoło raj.

Ja Cię nie rzucę, nie wyjdę cichcem,
nie bój się Droga, to pewna rzecz,
bo przyznać musisz, plany to liche
czego sie nie ma, porzucić chcieć,

[anastazja]

Też cieszę, że odgrzebał, przecież nie czytałam.
Taki smakowity mi umknął, nawet wiem dlaczego, wrzesień - byłam jeszcze na działeczce, oj jak tęsknię za wiosną

Pozdrówka zostawiam miła czternastko

[e_14scie]

Śnieg z deszczem siąpi wściekle od rana,
słoneczko gdzieś za chmurą śpi,
a u mnie gęba wciąż roześmiana
bo do Ewusi piszę ten list.

A w liście – Ewuś moja jedyna
ja Ciebie zawsze..., no przecież wiesz,
ja tylko w Tobie..., ech, Ty dziewczyno,
tylko dla Ciebie piszę ten wiersz.

Lecz wybacz Skarbie, muszę być szczery,
miła Ewuniu wiarę mi daj,
róże zgubiłem gdzieś, do cholery
lecz po co róże, gdy wkoło raj.

Ja Cię nie rzucę, nie wyjdę cichcem,
nie bój się Droga, to pewna rzecz,
bo przyznać musisz, plany to liche
czego sie nie ma, porzucić chcieć,

strzalka.jpg

co Ci to Dante zupełnie nagle
wierszem strzeliło w styczniowym dniu
żart czy na serio swoim awansem
w biedzie zimowej przyspieszasz puls

już się martwiłam żeś mnie zapomniał
straciwszy wiarę w Wasz męski ród
a tu no proszę list jak pochodnia
wart co wiązanka z tysiąca róż

bucik mam modny fakt chociaż tani
oko zalotne serce jak trzos
zamiast słownymi mrzonkami mamić
wsiadaj w gablotę i wio za most

tylko nie tylko mnie czy inaczej
skarbem nie zmylisz już taki był
od dziś cynicznie na panów patrzę
i ja wybieram kto ma się śnić

za to od jutra w wiadome miejsce
wyślesz mi bukiet z rzeczonych róż
węża za okno nim dziabnie w rękę
a mą życzliwość zyskasz po grób