czarna żółć

[semiramida]

CZARNA ŻÓŁĆ

wszystkie trasy
splątane w nieznanym kierunku

strach przed przeciwmgielnymi

wyrywam się z objęć
pustki
boli w zetknięciu z powietrzem
ale przynajmniej jeszcze po tej stronie
co trzeba

nałogowo przesypiam dni
aby nocą
spoglądać w oczy tysiącom
demonów

dość już
wołam
albo inaczej
zauważcie zanim

dłoń wyciągnięta
napotka jedynie
cień

[Sede Vacante]

Hmmm, mam mieszane uczucia.
Z jednej strony, tematyka mi "podchodzi", słowa, jakich tutaj używasz nie są złe, ale przyzwyczaiłem się u ciebie do jeszcze większego "profesjonalizmu". Jakby brakło mi magii, którą przeważnie niesiesz z wierszem. Może większej niedosłowności, niedopowiedzenia.
Język...tak trochę, jak żal ucznia na to, że świat jest do d...
Zbyt oczywiste, zbyt "odczytywalne", trochę pozbawione tajemnicy.
A może ja po prostu za bardzo znam ten stan?
Zdaję sobie sprawę, że niezbyt konstruktywnie oceniam, nie podaję przykładów, ale nie wiem jak inaczej to nazwać.
Jak na ciebie i twoją poprzeczkę, zbyt oczywiste i bez aury tajemniczości.
Ale nie złe!
Po prostu ty potrafisz jeszcze lepiej!

[Gloinnen]

A mnie wszystko pasuje. Niemal kliniczny opis depresji. Mam nadzieję, że to tylko liryczna kreacja.
Świetna przerzutnia w końcówce zostawia niepokój, niepewność...
Czy świat zdąży jeszcze pomóc peelce?

Pozdrawiam,


Glo.

[iskierka]

Mnie też pasuje, Świetna przerzutnia w końcówce

[anastazja]

dłoń wyciągnięta
napotka jedynie
cień

smutne życie peelki, dobrze oddałaś nastrój, lęku, i wołającej o pomoc.
Bardzo dobry wiersz semi