zabawa poetycka

[iskierka]

W ramach, że tutaj jest przydzielony dział na Ekstremalne i zabawy poetyckie
chciała zaproponować zabawę wersów

Polega na tym, ja podajemy jakieś zwykłe, banalne zdanie, a Wy kombinujecie jakby je można było napisać poetycko, lepiej inaczej Nie musicie ograniczać się tylko do jednego wersu, możecie bardziej rozbudować, tylko, żeby nie było nic więcej, ani nic mniej.

zaczynam
Jesteś dla mnie aniołem co zstąpił z nieba


Miłej zabawy

[Sede Vacante]

Ok, niech będzie. Tak z doskoku, na szybko coś napiszę.

Światło,
bynajmniej nie lampa naftowa.
Choć do świętości daleko,
z mitycznego królestwa
pod stopy me
i na wieki.

A imię jej:
Marenven.

Moje zdanie:

Staruszek ulicą szedł, pchając wózek. Pusty, pomijając jeno parasol.
(rzuciłem bardziej pod kilka wersów, ale jak wolicie)

[Gloinnen]

Zgarbiony ciężarem lat podążał
arterią, posuwając
spacerówkę bez budki.
Wiózł nicość,
jedynym wyjątkiem
czarny
przeciwdeszczowy.



Moje zdanie:
Na przedszkolnym placu zabaw dzieci bawią się w piaskownicy.

[iskierka]

w oczach mają tyle radości,
gdy mogą się wyszaleć,
wyszumieć, ze smutkiem
z powrotem wracają do domu


Jesteś mi taki bliski

[Sede Vacante]

ie odpisuję, by dać szansę innym. Zabawa mi się podoba, świetny trening pisania, jak i fajne doświadczenie - obserwować spontaniczne pisanie innych. Ich poziom i pomysłowość.
Myślę, że to wiele też pokazuje, jak kto potrafi pisać, gdy trzeba "na szybko".
Zapraszam więc gorąco do zabawy.
Koniec offtopu

[Liliana]

Jesteś mi taki bliski

jesteś mi taki bliski
jak ciału koszula
lecz gdy się trochę zniszczysz
nie będę przytulać


Moje zdanie:

Nie smuć się dziewczyno, czasu szkoda.

[Gloinnen]

Moja panno miła,
porzuć spleen w cholerę.
Czas prędko umyka,
wkrótce żal ci będzie.

Moje zdanie:
Nie znoszę czytać gazet.

[Sede Vacante]

Tyle już umarło i tyle zabijemy
w imię informacyjnej wiosny dla ludu,
szeleszczącego poranka przy kawie,
opatrzonego wiadomościami dla mas.

Papierowa krew
przelewa się w drukarniach
mieszając z pychą,
czcionka po czcionce.

Zwiedzanie cmentarzysk
zajmuje tylko chwilę
zanim kolejne gatunki trafią do kosza.

Nienawidzę.

A gdyby miało być według reguły zabawy, czyli jednym zdaniem:

Zaciskam pięść, do białości tkanek,
znów dźwigając brzemię ludzkości, na papierowym przewodniku.


Moje zdanie:
Trudno mi wspiąć się na drabinę.

[iskierka]

Nigdy tego nie robiłam
Mam lęk wysokości, którego trudno pokonać
boję się, że spadnę

Występy na scenie i poezja to jest to co kocham najbardziej

[Sede Vacante]

Ok.
Ale gdzie iskierko kontynuacja zabawy?
Powtarzam moje zdanie:

Trudno mi wspiąć się na drabinę.