prywatka ślepców

[iskierka]

kulawy ślepiec na moście stał
i piękną piosenkę na sen grał
przyszła jego żona też ślepa
wrytm muzyki jego tańczyła

tak ślepa żona tańcowała
aż nogi sobie połamała
i co z nią zrobi biedny mąż
teraz żonę nosić trzeba wciąż

[Ewa Włodek]

oj, Iskierko, na ten raz - nie w moim guście. Ani treść, ani forma.

A uśmiechy - posyłam...
Ewa

[iskierka]

chyba muszę rymy poćwiczyć

[Gloinnen]

Mam szczerze skomentować?

[iskierka]

wal śmiało i tak mi się nie udało

[e_14scie]

Tak się zastanawiam, że przecież bywasz i czytasz i w ogóle, więc jakim cudem tworzysz takie coś...

[Gloinnen]

Ten wiersz to totalna masakra, gniot do entej... Rymy paskudne, rytmu za grosz, nieporadność stylistyczna wali po oczach... Treść jak treść, ewentualnie do radosnej, gdyby reszta była udana, to z każdej można zrobić "coś"... Ale zepsułaś wszystko, co było do zepsucia. Porażka.

[e_14scie]

[iskierka]

Każdy ma lepsze i gorsze dni, więc proszę was
suńcie mi to dziadostwo by bardziej się nie
pogrążać

[Gloinnen]

Nie ma tak dobrze.
Niejeden tutaj oberwał cięgi za gniota i trudno, tekst został...
Ale nie martw się, Iskra, jeżeli tym tekstem sięgnęłaś poetyckiego dna, to następne mogą być tylko lepsze.


PS. Jak chcesz, mogę go przenieść najwyżej do MIŁYCH ZŁEGO POCZĄTKÓW...