Perfidia

[niepozorny]

Za niczym nie tęsknię, jedynie podziwiam
to, co każde oczy również dostrzec mogą.
Nie sądzisz, że jest w tym przedziwna perfidia:
gdy zieleń umiera, nie napawa trwogą?

Wręcz tchnie optymizmem. I dumam nad losem,
że o każdej porze czułość kwitnąć może.
Jak piórko, na wietrze myślą się unoszę,
bo barwy niedługo uśmierci przymrozek.

Zieleń, złoto, czerwień zamienią się w szarość,
jeszcze na uwięzi, liście w stadach sfruną.
I okna przed chłodem przesłonię kotarą,
by utrudnić życie zimowym zwiastunom.

(poniżej wersja pierwotna)

Za niczym nie tęsknię, jedynie podziwiam
to, co każde oczy łatwo dostrzec mogą.
I jest w tym co widzę przedziwna perfidia,
iż to co umiera, nie napawa trwogą.

Wręcz tchnie optymizmem. I dumam nad losem,
że i o tej porze czułość kwitnąć może.
Jak piórko na wietrze, myślą się unoszę
nad tym, co niedługo uśmierci przymrozek.

Zieleń, złoto, czerwień zamienią się w szarość,
jeszcze na uwięzi, liście w stadach sfruną.
I okna przed chłodem przesłonię kotarą,
by utrudnić życie zimowym zwiastunom.

[iskierka]

Daj przed że przecinek

[e_14scie]

Za niczym nie tęsknię, jedynie podziwiam
to, co każde oczy łatwo dostrzec mogą.
I jest w tym co widzę przedziwna perfidia,
iż to co umiera, nie napawa trwogą.

Za niczym nie tęsknię, jedynie podziwiam
co oczy każdego łatwo dostrzec mogą.
I jest w tym widzeniu przedziwna perfidia,
iż umierające, nie napawa trwogą.

Wręcz tchnie optymizmem. I dumam nad losem
że i o tej porze czułość kwitnąć może.
Jak piórko na wietrze, myślą się unoszę
nad tym, co niedługo uśmierci przymrozek.

Wręcz tchnie optymizmem. I dumam nad losem
że nawet jesienią czułość kwitnąć może.
Jak piórko na wietrze, myślą się unoszę
nad tym, co niedługo uśmierci przymrozek.

Zieleń, złoto, czerwień zamienią się w szarość,
jeszcze na uwięzi, liście w stadach sfruną.
I okna przed chłodem przesłonię kotarą,
by utrudnić życie zimowym zwiastunom.

Ostatnia bez zarzutu

Wiersz w sumie zadbany rytmicznie, przesłanie ładna metaforyka

[niepozorny]

iskierka - dodałem z pełnym przekonaniem

e_14ście - przeczytałem z uwagą Twoje poprawki. Że są drobne powtórzenia trudno zaprzeczyć, ale muszę je przemyśleć. Pozdrawiam.

[iskierka]

Tu jeszcze nie masz

I dumam nad losem

powinien być po Losem

[niepozorny]

iskierko - wygląda na to, że przecinek wreszcie zapuścił korzenie.

[e_14scie]

A ja Cię poproszę o wklejenie wersji pierwotnej, pod poprawioną.

[emelly]

Przecinek po "zieleń"
wiersz

[niepozorny]

e_14ście - wersja pierwotna jest uwieczniona w Twoim komentarzu. Ponieważ jej brak mógłby sugerować, że nie wprowadziłem żadnych zmian, do których skutecznie mnie zachęciłe(a)ś, więc nie widzę przeszkód by ją umieścić wg Twojej sugestii. Jestem ciekaw, jak oceniasz wprowadzone przeze mnie zmiany i serdecznie pozdrawiam.

emelly - spróbowałem bez przecinka, ale doceniam troskę o interpunkcję.

[emelly]

emelly - spróbowałem bez przecinka, ale doceniam troskę o interpunkcję.

Nie ma sprawy, aż mi było głupio tak się czepiać. I chyba rzeczywiście lepiej bez imiesłowu:))